ΤΙ ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΟΣΟ ΜΕΙΝΑΜΕ ΜΕΣΑ; ΑΠΑΝΤΑΕΙ Η ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ)

0

Το βιβλίο αποδείχτηκε ένας από τους καλύτερους συντρόφους μικρών και μεγάλων τις ημέρες που μείναμε μέσα. Μέσα στη δυσάρεστη κατάσταση που βιώναμε, ήταν ιδιαίτερα ευχάριστο ότι σημαντικό ποσοστό των «εγκλεισμένων» παράγγειλε για παρέα του βιβλία. Μάλιστα, τα βιβλιοπωλεία, ιδιαίτερα τον πρώτο καιρό που δεν ήταν κατάλληλα προετοιμασμένα, δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν στον μεγάλο αριθμό παραγγελιών. Κι ο κόσμος, ίσως για πρώτη φορά, γκρίνιαζε διότι δεν είχε βιβλία να διαβάσει! Με την ελπίδα η τέχνη της ανάγνωσης να γίνει συνήθεια και της μετά-COVID ρουτίνας μας, θέσαμε σε αγαπημένους ανθρώπους αγαπημένων εκδοτικών οίκων τρεις ερωτήσεις για τις αναγνωστικές προτιμήσεις των Ελλήνων κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Ας δούμε τι μας είπε η εκδότρια του Μεταιχμίου, Ελένη Παπαγεωργίου.

Ποιο ήταν το βιβλίο ενηλίκων των εκδόσεών σας που έκανε τις μεγαλύτερες πωλήσεις κατά τη διάρκεια του lockdown;

Οι αναγνώστες στην καραντίνα επέλεξαν μεγάλα, πολυσέλιδα βιβλία, κυρίως μυθιστορήματα. Τη Λίγη ζωή της Hanya Yahagihara, το 4 3 2 1 του Paul Auster, το Μαγικό βουνό, την Τριλογία του Ν. Θέμελη… Ωστόσο αυτό που ξεχώρισε ήταν η Βαλκανική τριλογία της Olivia Manning, ένα ξεχασμένο μεταπολεμικό αριστούργημα. Η Manning βασίζεται στις δικές της εμπειρίες από τον καιρό του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και γράφει τρία μυθιστορήματα που μιλούν όσο λίγα για τη ζωή σε καιρό κρίσης. Η υπόθεση αφορά ένα νεαρό ζευγάρι που φτάνει το 1939 στο Βουκουρέστι. Ο αναγνώστης ακολουθεί τις ζωές του Γκαί, που είναι εξωστρεφής και κοινωνικός, και της Χάριετ, που είναι εσωστρεφής και ανήσυχη με την πορεία του πολέμου, που περικυκλωμένοι από έναν κύκλο διπλωματών, ντόπιων της υψηλής κοινωνίας, εμιγκρέδων και άλλων μοναδικών χαρακτήρων βλέπουν τη Ρουμανία να γίνεται σύμμαχος του Άξονα και τελικά καταλήγουν στην Αθήνα. Αυτό είναι και το βιβλίο που επέλεξα εγώ να διαβάσω κατά τη διάρκεια της καραντίνας και δεν το μετάνιωσα. Άλλο τώρα που με ένα παιδί 20 μηνών, θεωρώ επιτυχία που έφτασα στη σελίδα 500 δύο μήνες μετά…

Ποιο ήταν το παιδικό βιβλίο των εκδόσεών σας που έκανε τις μεγαλύτερες πωλήσεις κατά τη διάρκεια του lockdown;

Είναι δύσκολο να ξεχωρίσω ένα παιδικό βιβλίο καθώς χαρακτηριστικό αυτής της περιόδου ήταν ότι επιλέχθηκαν πολλοί και διαφορετικοί τίτλοι, ίσως λόγω του τρόπου που μπορεί κάποιος να φιλτράρει τις επιλογές του σε ένα eshop. Αυτό πάντως που ξεχώρισε είναι το –πλέον κλασικό- Καπλάνι της βιτρίνας της Άλκης Ζέη, αυτό είναι το βιβλίο που ζητήθηκε πιο πολύ από τα βιβλιοπωλεία που λειτουργούσαν ηλεκτρονικά. Ίσως έπαιξε ρόλο και η εξαιρετική ηχογραφημένη ανάγνωσή του βιβλίου από την ηθοποιό Όλια Λαζαρίδου, μια πρωτοβουλία του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Πάντως, εκτός από τα λογοτεχνικά παιδικά βιβλία, υπήρξε μεγάλο ενδιαφέρον για βιβλία δραστηριοτήτων, κυρίως για παιδιά προσχολικής ηλικίας.

Εσύ ποια βιβλία, παιδικά ή ενηλίκων, των εκδόσεών σας και όχι μόνο, είχες για συντροφιά στην καραντίνα;

Η καραντίνα για εμένα ήταν περίοδος ασταμάτητης δουλειάς και ασταμάτητης φροντίδας για την μικρή μου κόρη. Μαζί με τη Στέλλα, διαβάσαμε αναρίθμητα βιβλία. Ξεχωρίζω την πολύ αγαπημένη της Αγκαλιά, από τις δικές μας εκδόσεις, ένα διπλό βιβλίο στο οποίο ένας σκαντζόχοιρος και μια χελώνα ψάχνουν κάποιον να τους παρηγορήσει με μια αγκαλιά, αλλά και το Πες μου καφέ αρκούδα του Erik Carle (εκδ. Καλειδοσκόπιο) που μας συνόδεψε σε όλες τις δραστηριότητες της ημέρας και χάρη σε μια σελίδα με παιδικά πρόσωπα κράτησε ζωντανή την ανάμνηση των μικρών τη φίλων του παιδικού σταθμού. Εγω διάβασα από λίγες σελίδες κάθε μέρα τη Βαλκανική τριλογία, αλλά έκανα και ένα μικρό διάλειμμα για το Ο τόπος της Annie Ernaux που ήταν για εμένα μια μεγάλη έκπληξη. Είναι μια ιδιαίτερη συγγραφέας, με μακρά πορεία, που χάρη στα σύντομα αυτοβιογραφικά της βιβλία συζητιέται κάθε χρόνο για το Νόμπελ. Τώρα, πάλι παράλληλα, ξεφυλλίζω το νέο βιβλίο της Σοφίας Νικολαΐδου Το χρυσό βραχιόλι, μια συλλογή αφηγημάτων αληθινών ανθρώπων, είδος που πάντα με γοητεύει.