ΜΙΑ ΣΟΚΟΛΑΤΟΠΙΤΑ ΜΑΣ ΓΛΥΚΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΝΩΣΟΣ

0

Ποια υλικά χρειάζονται για μια νόστιμη Σοκολατόπιτα; To Taλκ μίλησε με τους συντελεστές της ομώνυμης παράστασης που παίζεται κάθε Κυριακή στο θέατρο Κνωσός!

• Πείτε μας τον λόγο για τον οποίο δεν πρέπει να χάσουμε την παράσταση ΣΟΚΟΛΑΤΟΠΙΤΑ!

ΚΟΡΙΝΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ: Η παράσταση είναι μια μουσικοχορευτική διαδρομή 6 υλικών-6 διαφορετικών χαρακτήρων που ενώνονται για έναν κοινό σκοπό. Παρουσιάζει με χιούμορ τα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένα σύνολο όταν υποχρεωθεί να φτιάξει κάτι, μια ΣΟΚΟΛΑΤΟΠΙΤΑ εν προκειμένω. Είναι άραγε εφικτό να παραμερίσεις το εγώ σου για τον κοινό σκοπό ή μόνο μπροστά στον κίνδυνο να “πεταχτείς στον υπόνομο”, μπαίνει το μυαλό σε λειτουργία και ενώνονται τα υλικά-χαρακτήρες;

ΜΑΤΑ ΚΑΣΤΡΗΣΙΟΥ: Ο κόσμος των παιδιών είναι μια ονειροφαντασία μέσα στην οποία όλα τα έμψυχα και άψυχα πλάσματα δικαιούνται λόγο και φωνή. Η Νίκη Τσέτικα, φτιάχνει στη σοκολατόπιτα το προσωπικό λεξιλόγιο των υλικών και τους πετάει το μπαλάκι της ευθύνης του εαυτού τους. Σκέφτομαι λοιπόν πως αν ήμουν παιδί και έβλεπα την παράσταση, θα ήμουν σίγουρη πως το βράδυ, το βούτυρο και το αυγό βγαίνουν απ’ το ψυγείο και χτυπάνε το ντουλάπι της ζάχαρης και του καφέ και πιάνουν αμέσως την κουβέντα γιατί έχουν πολύ σοβαρά θέματα να λύσουν όσο εμείς οι αθώοι κοιμόμαστε στα κρεβάτια μας.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑ: Η Σοκολατόπιτα είναι ένας μικρό-κοσμος, σουρεαλιστικός μεν αλλά μικρό-κοσμος.Αυτό μας βάζει στην διαδικασία να παρατηρούμε γύρω μας ακόμα και τα πιο μικρά πραγματα που συνήθως προσπερνάμε αλλά ειναι αυτά που μας δίνουν χαρά στο τέλος της ημέρας.

ΘΑΝΟΣ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η σοκολάτα είναι αγαπημένο γλυκό όλων μας και ξυπνά ευχάριστα, γλυκά και παιχνιδιάρικα συναισθήματα που λείπουν στις μέρες μας!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Όλοι μας, μεγάλοι και παιδιά, έχουμε βρεθεί και συνεχίζουμε να βρισκόμαστε σε καταστάσεις και διαδικασίες που δεν έχουμε ακριβώς επιλέξει. Αυτή είναι η φύση των πραγμάτων. Το μεγαλειώδες, κατά την άποψή μου, σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι πώς θα προσπαθήσουμε να αποφύγουμε αυτές τις καταστάσεις αλλά πώς μέσα από τις δεδομένες συνθήκες μπορούμε να καταφέρουμε να προσαρμοστούμε, να υπάρχουμε και να δημιουργούμε δίνοντας το προσωπικό μας στίγμα. Εν τέλει αυτό που δημιουργούμε είναι κάτι τόσο πρωτόγνωρο και γλυκό όσο η σοκολατόπιτά μας!

• Τι θα απολαύσουμε με αθωότητα σε αυτή την παράσταση;

ΚΟΡΙΝΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ: Την ανάγκη για προβολή της ζάχαρης, το αφηρημένο αμύγδαλο έτοιμο να ανοίξει την εγκυκλοπαίδεια ώστε να χαρτογραφήσει το πρόβλημα, την σίγουρη και άμεσα διαθέσιμη Αλευρίτσα, το Αβγό και την Βουτυρένια να ξεδιπλώνουν τα συναισθήματά τους και φυσικά τον…αινιγματικό Καφέ. Τα υλικά με απόλυτη ευθύτητα και ορμή είναι έτοιμα να συγκρουστούν, βρουν λύση, αγαπηθούν, ονειρευτούν την βιτρίνα ενός ζαχαροπλαστείου που είναι και το τελικό τους όνειρο.

ΜΑΤΑ ΚΑΣΤΡΗΣΙΟΥ: Θα δείτε ότι ο μικρόκοσμος μιας κουζίνας μπορεί να αντανακλά τον δικό μας, υπαρκτό κόσμο. Η μεταφορά ενός συναισθήματος από τη σφαίρα του λογικού στη σφαίρα της φαντασίας κάνει τα παιδιά –αλλά και τους ενήλικες νομίζω- να το αναγνωρίζουν και να το διαχειρίζονται με λιγότερο βάρος.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑ: Μα φυσικά την δημιουργία μιας λαχταριστής σοκολατόπιτας!

ΘΑΝΟΣ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πιστεύω ότι αυτό που ξεχωρίζει στην παράσταση  είναι  ο σουρεαλιστικός κόσμος των υλικών, η υποκριτική προσέγγιση που γίνεται από τους ηθοποιούς και οι διάφοροι αυτοσχεδιασμοί που συμβαίνουν κατά την διάρκεια της παράστασης!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τίποτα δεν είναι πιο γλυκό και αθώο από το να βλέπεις μία παρέα 6 φίλων να προσπαθεί μόνη της να πετύχει έναν ομαδικό στόχο μέσα από την ειλικρίνεια που διέπει αυτόν τον αγώνα τους και μέσα από τις πιο αγνές προθέσεις.

• Κάθε υλικό που μπαίνει στη “Σοκολατόπιτα” συμβολίζει και έναν διαφορετικό χαρακτήρα. Τι συμβολίζει ο ρόλος σας;
  

ΚΟΡΙΝΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ: Η Βουτυρένια είναι η φωνή της λογικής, ο ισορροπιστής των πραγμάτων-σχέσεων, αυτή που τρέχει να βοηθήσει, να ηρεμήσει τα πνεύματα και φυσικά να σταθεί στο πλευρό του Αυγού, που αγαπά. Είναι ένας χαρακτήρας ιδιαίτερα δομημένος ως προς τι θέλει και πώς θα το πάρει. Δεν έχει εκρήξεις θυμού, παρότι πολλές φορές βράζει, προτιμάει να φιλτράρει γρήγορα τα πράγματα για τον κοινό τους σκοπό.

ΜΑΤΑ ΚΑΣΤΡΗΣΙΟΥ: Η ζάχαρη έχει επίγνωση της «δημοτικότητάς της» αλλά και της σπουδαιότητάς της για την δημιουργία του γλυκού και αυτό την οδηγεί συχνά στο όριο της ματαιοδοξίας. Είναι ο κλασικός χαρακτήρας «ανθρώπου» που θέτει ένα στόχο και εξαφανίζει με κάθε τρόπο όλα τα εμπόδια που προκύπτουν. Ο στόχος της ζάχαρης είναι να φτάσει στη βιτρίνα ενός ζαχαροπλαστείου. Η ανάγκη για συλλογικότητα την ενδιαφέρει μόνο ως προς την προσωπική της επιτυχία και την επίτευξη του ονείρου της. Φυσικά, όπως όλοι οι φαινομενικά άθραυστοι χαρακτήρες, έχει κι εκείνη μια πλευρά ιδιαιτέρως ευαίσθητη και γλυκιά, πράγμα που μάλλον δικαιολογεί και την μεγάλη αδυναμία που όλοι της έχουν!

ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑ: Η Αλευρίτσα είναι η φωνή της λογικής μέσα στην κατσαρόλα. Είναι γειωμένη, λίγο κυνική, επεξεργάζεται τα δεδομένα με ακρίβεια επαναφέρει τα υλικά στην πραγματικότητα και στόχος της πάντα είναι το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα

ΘΑΝΟΣ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ο καφές από τη φύση του σε σχέση με τα άλλα υλικά είναι διαφορετικός .Δεν είναι υλικό μαγειρέματος , είναι σε ξεχωριστό μέρος από τα άλλα υλικά και μπαίνει στην κατσαρόλα κατά λάθος. Οπότε αυτό που συμβολίζει είναι το διαφορετικό, το μη γνώριμο. Αλλά και το πόσο έτοιμοι είμαστε να δεχτούμε και να συνεργαστούμε με κάτι διαφορετικό. Τουλάχιστον να το γνωρίσουμε  να το ακούσουμε και ύστερα ας το απορρίψουμε.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ο κύριος Αμύγδαλος είναι ο πιο αναλυτικός της παρέας. Είναι ο συνεσταλμένος  χαρακτήρας που του αρέσει να μαζεύει πληροφορίες, όχι τόσο για να διευρύνει τις γνώσεις του, όσο για να τις χρησιμοποιεί σαν μέσο για να είναι πιο αρεστός στους γύρω του αποζητώντας έτσι κι αυτός μία υπόσταση μέσα σε μια ομάδα. Βέβαια, διακατέχεται από τα πιο ευγενικά συναισθήματα και θέλει μόνο να βοηθάει όσους αγαπάει και αισθάνεται κοντά του, πράγμα που τον ενθουσιάζει και τον κάνει να νιώθει ασφαλής.

• Η Σοκολατόπιτα είναι μια παράσταση που έχει να κάνει με την φιλία και την συνεργασία. Ποιο μήνυμα πιστεύετε περνάει  στο παιδικό σας κοινό;

ΚΟΡΙΝΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ: Τα μηνύματα του έργου αφορούν την στάση των ανθρώπων απέναντι στο σύνολο, απέναντι στον τρόπο που στεκόμαστε σε ένα πρόβλημα και πώς το διαχειριζόμαστε. Υπάρχει ο φόβος του αγνώστου, ο φόβος της ήττας- αν δεν γίνουμε σοκολατόπιτα θα πεταχτούμε- αλλά υπάρχει και ο λόγος, το κίνητρο που μας ωθεί στο να σκεφτούμε συλλογικά. Είναι μια μικρογραφία κοινωνίας, με τους “καλούς” να έχουν επιλογή ως προς την πορεία τους. 

ΜΑΤΑ ΚΑΣΤΡΗΣΙΟΥ :Η σοκολατόπιτα φτάνει επιτέλους στα πιάτα μας επειδή έξι τόσο διαφορετικά υλικά καταφέρνουν να αποδεχτούν το ένα το άλλο. Σημασία για μένα έχει να εξαφανιστεί η φράση «συμμαθητής μου είναι, τι να κάνουμε, θα τον ανεχτώ αναγκαστικά» αλλά να καταλάβουμε ότι χωρίς το διπλανό μας θρανίο δε θα μπορέσουμε ποτέ να φτάσουμε στον καλύτερο εαυτό μας.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑ:Για να γίνει η Σοκολατόπιτα τα 6 υλικά πρέπει να αναμειχθούν και να γίνουν ένα,  χωρίς όμως να αλλοιωθεί η σύστασή του, η γεύση, η υφή το άρωμα τους ότι δηλαδή τα κάνει ξεχωριστά. Όπως ακριβώς και στη ζωή..ο καθένας θα πρέπει να βρει τρόπο να υπάρχει στο σύνολο χωρίς να πρέπει να συμβιβάζει τα χαρακτηριστικά που τον καθιστούν μοναδικό.

ΘΑΝΟΣ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πιστεύω οτί το βασικό μήνυμα που γίνεται προσπάθεια όλων μας και είναι και βασικός στόχος  του έργου  είναι  η σημασία της φιλίας  και της συνεργασίας με στόχο τη βελτίωση της ζωής μας. Τα βασικά στοιχεία για υπάρξουν αυτές οι δύο έννοιες  είναι να είμαστε παρών ,να ακούμε και τέλος να μπορούμε να κατανοήσουμε την ύπαρξη του άλλου και της δικής μας μέσα από τον άλλο.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τα παιδιά δεν έχουν ανάγκη να διδαχτούν από κάπου τη φιλία και τη συνεργασία. Τις έχουν τόσο καλά μέσα τους αυτές τις έννοιες που σχεδόν αποτελούν βιολογική ανάγκη για αυτά. Αυτό που έχει να προτείνει αυτή η παράσταση στα παιδιά είναι η φιλία και η συνεργασία μέσα από τη διαφορετικότητα των γύρω μας, κάτι που όχι μόνο δεν είναι κακό, είναι απαραίτητο συστατικό της συνεργασίας, γιατί μόνο με τον πλουραλισμό και την ποικιλία των σκέψεων και στάσεων δημιουργούμε όλοι μαζί και στο τέλος επιτυγχάνουμε. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος πέρα από το να αγκαλιάσουμε και να κάνουμε πραγματικό φίλο μας το διαφορετικό από εμάς. 

• Πώς αντιδρούν τα παιδιά κατά την διάρκεια της παράστασης;

ΚΟΡΙΝΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ: Τα παιδιά αντιδρούν πολύ θερμά κατά την διάρκεια της παράστασης και αυτό κάνει την κάθε παράσταση διαφορετική. Είναι έτοιμα να υπερασπιστούν το αγαπημένο τους υλικό και να θέλουν να βγάλουν από την ομάδα αυτόν που θεωρούν ότι θα τους…χαλάσει το γλυκό.

ΜΑΤΑ ΚΑΣΤΡΗΣΙΟΥ : Η παράσταση έχει πολύ χορό, υπέροχα κοστούμια και μουσική πολύ σύγχρονη, μια μουσική οικεία στα παιδιά. Παρόλα αυτά, είναι μια παράσταση λόγου. Δηλαδή αυτά που λέγονται έχουν τη σημασία. Η αίσθησή μου είναι ότι τα παιδιά ακούνε και προσπαθούν να παρακολουθήσουν αδιάσπαστα την πορεία της αφήγησης.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑ: Τα παιδιά λειτουργούν αυθόρμητα και συμμετέχουν σε όλη τη διάρκεια  της παράστασης. Αλλά για εμάς οι στιγμές της απόλαυσης επί σκηνής είναι όταν το κάθε υλικό βρίσκει τους μικρούς του συμμάχους!

ΘΑΝΟΣ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ: Άνετα και αυθόρμητα σαν να είναι στο σπίτι τους και αυτό είναι πολύ όμορφο    όταν εντάσσεται στην παράσταση ..γιατί την απογειώνει!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Λόγω της διαφορετικότητας της παράστασης, στην αρχή απλώς παρακολουθούν με ενδιαφέρον. Όσο προχωράει όμως η ιστορία μπαίνουν όλο και πιο βαθιά στη δημιουργία της σοκολατόπιτας με αποτέλεσμα να παθιάζονται, να ανακατεύονται κανονικότατα με όλα τα υλικά, να τα βοηθούν και να υποστηρίζουν σθεναρά την προσπάθειά τους! Ως αποτέλεσμα φυσικά, και αφού το κάθε υλικό είναι τόσο μοναδικό και ξεχωριστό από τα υπόλοιπα, είναι το κάθε παιδί να ταυτιστεί με το δικό του αγαπημένο υλικό το οποίο στηρίζει ως το τέλος της παράστασης και αυτό κατά τη γνώμη μου είναι το πιο ενδιαφέρον που συμβαίνει.

• Πιστεύετε ότι το παιδικό κοινό είναι απαιτητικό ή όχι;

ΚΟΡΙΝΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ: Νομίζω ότι το παιδικό κοινό είναι δίκαιο. Έχει μια απολυτότητα στις αντιδράσεις του, οι οποίες όμως επειδή προέρχονται από γνήσια και πηγαία αίσθηση του “σωστού” και του “λάθους” κρίνουν πολύ αυστηρά μα δίκαια τις ενέργειες των χαρακτήρων.

ΜΑΤΑ ΚΑΣΤΡΗΣΙΟΥ : Κάθε θεατής χωρίς «πρόθεση», κάθε αθώος δηλαδή θεατής είναι ένας απαιτητικός θεατής. Πόσο μάλλον τα παιδιά. Οφείλουν και πρέπει να είναι απαιτητικά γιατί είναι εκείνα που απ’ την αρχή μας παραδίδονται. Αποδέχονται χωρίς καμμιά αντίσταση τη θεατρική σύμβαση κατά την οποία εγώ έχω το δικαίωμα να είμαι η ζάχαρη. Μας πιστεύουν. Μας απαγορεύεται να μην επαληθεύσουμε την εικόνα τους.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑ :Δεν πιστεύω ότι το παιδικό κοινό είναι πιο απαιτητικό παρόλα αυτά οφείλω να παρατηρήσω ότι υπάρχει  μεγαλύτερη ειλικρίνεια και εξωστρέφεια κάτι που θα είχε ενδιαφέρον να το έβλεπα και στους μεγάλους.

ΘΑΝΟΣ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πιστεύω ότι τα παιδιά είναι ποιο ειλικρινή όποτε και ποιο  αυθόρμητα στις αντιδράσεις τους. Αυτό δεν είναι κακό και ειδικά στο θέατρο άμα σκεφτούμε ότι και κάπως έτσι ξεκίνησε κιόλας. Εμείς οφείλουμε να είμαστε ποιο απαιτητικοί από τους εαυτούς μας όταν έχουμε να κάνουμε με παιδιά.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν πιστεύω ότι τα παιδιά κρίνουν πιο αυστηρά από τους μεγάλους. Ναι, τα παιδιά είναι αυθόρμητα, ευτυχώς, και αν κάτι δεν τους αρέσει θα δείξουν κατάφανα τη δυσαρέσκεια και την πλήξη τους κάτι που όταν μεγαλώνουμε έχουμε μάθει, ευτυχώς πάλι, να διαχειριζόμαστε. Όμως εάν αυτό που δημιουργείται πάνω στη σκηνή είναι ειλικρινές και δεν έχει την τάση να τα εντυπωσιάσει και να υποτιμήσει τη νοημοσύνη και το γούστο τους, τότε τα παιδιά σου δίνονται με τέτοια απλοχεριά που είναι από συγκινητική μέχρι σοκαριστική.

• Πώς νιώθετε όταν σε τόσο δύσκολες εποχές, οι γονείς φροντίζουν να παρακολουθούν τα παιδιά τους θέατρο;

ΚΟΡΙΝΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ: Υπέροχο, μαγικό, ελπιδοφόρο. Επειδή και εγώ ως παιδί έβλεπα πολύ θέατρο δεν μπορώ να σκεφτώ παρά μόνο καλά. Είναι ένας κόσμος τόσο πλούσιος σε εικόνες, εμπειρίες, συναισθήματα που τί καλύτερο από το να φέρνεις ένα παιδί και εκκολαπτόμενο ενήλικα μέσα σε ένα περιβάλλον που το μορφώνει καθολικά. Που το φέρνει σε επαφή με μουσικές και μελωδίες που αργότερα στην ενήλικη ζωή του θα είναι έτοιμο να τις κοινωνήσει στον κόσμο του.

ΜΑΤΑ ΚΑΣΤΡΗΣΙΟΥ :Νομίζω πως η επιμονή των γονιών στην τέχνη και τη μόρφωση των παιδιών τους είναι μια πράξη αντίστασης –η μόνη που έχουμε- απέναντι σε ένα κοινωνικό πλαίσιο που στηρίζει την ύπαρξή του σε ανθρώπους θωρακισμένους ψυχικά και νοητικά. Είναι συγκινητικό.

ΔΗΜΗΤΡΑ ΚΟΛΟΚΥΘΑ: Είναι ελπιδοφόρο που οι γονείς συνεχίζουν ακόμα να επιλέγουν για την ψυχαγωγία των παιδιών τους το θέατρο.Είναι μια διαδικασία που ενεργοποιεί τη φαντασία το πιο σημαντικό στην εκπαίδευση ενός παιδιού.

ΘΑΝΟΣ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ: Χαρά που συμβαίνει και μεγάλη τιμή που επιλέγουν την παράσταση μας ,ακριβώς επειδή η εποχή είναι δύσκολη.

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Χαίρομαι πάρα πολύ όποτε βλέπω γονείς που δεν έχουν αφεθεί να παρασυρθούν από το κλίμα των καιρών μας αλλά ενδιαφέρονται για το πνεύμα το δικό τους και του παιδιού τους και ξέρουν ότι το σχολείο, το φροντιστήριο και ίσως κάποιο άθλημα, από μόνα τους δεν είναι αρκετά. Καταλαβαίνω και συμμερίζομαι απόλυτα τη δυσκολία αυτή την περίοδο να μεγαλώσουν οι γονείς τα παιδιά τους όπως θα ήθελαν αλλά θαυμάζω επίσης πολύ τον άνθρωπο που κρατιέται ακόμα να μεγαλώσει το παιδί του μακριά από την καταπίεση των ρυθμών της εποχής μας αφήνοντάς του χώρο να δημιουργήσει, να «απλωθεί» και να είναι χαρούμενο.

• Οι δικές σας σκέψεις για την Σοκολατόπιτα…

ΚΟΡΙΝΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ: Η Σοκολατόπιτα είναι ένα έργο που βάζει το θεατή να δει μέσα στον πάτο μιας κατσαρόλας 6 υλικά-6 διαφορετικούς χαρακτήρες να προσπαθούν να ομογενοποιηθούν βάζοντας στην άκρη τα όποια προβλήματα, τις όποιες αντιπάθειες και εμμονές και να γευτεί στο τέλος την χαρά της συνεργασίας και της ομαδικότητας.

ΜΑΤΑ ΚΑΣΤΡΗΣΙΟΥ: Η παράσταση προϋποθέτει φαντασία και τη χρειάζεται. Εύχομαι τα παιδιά να καταλάβουν πως η φαντασία τους είναι δύναμη και να μπορέσουν να κρατήσουν μέσα τους τον χώρο που της αξίζει και της αναλογεί.

ΘΑΝΟΣ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ: Γλυκές, τρελιάρικες, παιχνιδιάρικες, ονειροπόλες σκέψεις μαζί με μουσική ,αγάπη, έρωτα, χορό, ζωή!

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ: Τέρμα οι σκέψεις! Να έρθετε να παίξουμε, να σκάσουμε από χαρά και γέλια και να δημιουργήσουμε την πιο τέλεια και τρελή Σοκολατόπιτα που έγινε ποτέ!

 Περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση μπορείτε να βρείτε εδώ.