ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΓΙΑΜΠΑΝΑΣ: Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΩΦΕΛΕΙ ΤΙΣ ΜΑΘΗΣΙΑΚΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ

0

Με αφορμή την παράσταση “Μουσικές Εποχές”, την πρώτη συναυλία για βρέφη και μικρά παιδιά, που παρουσιάζεται κάθε Κυριακή στο θέατρο Βέμπο, το Τaλκ μίλησε με τον Διονύση Γιαμπανά, μουσικό, που βρίσκεται πίσω από αυτό το υπέροχο εγχείρημα. Ας δούμε τι μας είπε.

Καλημέρα κ. Γιαμπανά! Καταρχάς πείτε μας λίγα λόγια για εσάς να σας γνωρίσουμε καλύτερα.

Καλημέρα και χαίρω πολύ! Ευχαριστώ για την προσοχή και το χρόνο σας. Είμαι ο συνθέτης του κουαρτέτου «Μουσικές Εποχές», ενώ πιο γενικά δραστηριοποιούμαι με τη μουσική και τη μουσική παραγωγή. Έχω βάση το στούντιο μου, όπου μελετάω και ασχολούμαι με διάφορα δημιουργικά project. Διαβάζω φιλοσοφία, βιογραφίες, ενημερώνομαι για διάφορα θέματα όπως η επιστήμη, μου αρέσουν οι εκδρομές και το hicking στη φύση. Βέβαια, όλα τα προηγούμενα ξεκινάνε απο τα δύο κυριότερα ενδιαφέροντα μου: την έμπνευση και το διαλογισμό της ζωής.

Πώς αποφασίσατε να φτιάξετε μια… συναυλία για μωρά; Πώς σκεφτήκατε την ιδέα;  

Η ιδέα δεν ήταν δική μου. Το credit πάει στη Σάρα Τοσκάνο, την Πορτογαλίδα χορεύτρια με την οποία συνεργάζομαι (και η οποία ντύνει τη μουσική με την τρυφερή της χορογραφία). Εκείνη με προσέγγισε με ένα «σχεδιάγραμμα» κάποιων ιδεών της. Ύστερα, μετά από διάλογο και ανταλλαγή σκέψεων, άρχισα να συνθέτω τη μουσική. Στη συνέχεια η Σάρα, με το ντέμο που της έστειλα, άρχισε να χτίζει τη χορογραφία της.

Θέλετε να μας μιλήσετε λίγο για τη διαδικασία σύνθεσης της μουσικής;

Βεβαίως. Κάθομαι στο στούντιο μου, στον υπολογιστή. «Φορτώνω» τα ψηφιακά όργανα της αρεσκείας μου (όταν λέω ψηφιακά όργανα εννοώ προσομοιώσεις αληθινών οργάνων στον υπολογιστή) και αρχίζω να ηχογραφώ ιδέες, μέρη, μελωδίες. Μετά, αρχίζω να τα συνδέω με τις κατάλληλες μεταβάσεις και κατά κάποιο τρόπο «με πάει μόνο του» προς τη δημιουργία μιας δομής, οπού επιλέγω πια τα πιο καλά και σχετικά θέματα και χτίζω πάνω σε αυτά τη τελική μορφή.

Ποιοι είναι οι συνεργάτες σας στην παράσταση και ποιος ο ρόλος του καθενός;

Οι συνεργάτες μου στο δημιουργικό εκτελεστικό κομμάτι είναι οι εξής: Νικος Ιωνάς, Τσέλο. Θεόδωρος Πιστόλας, Φλάουτο. Σόλης Μπαρκή, Κρουστά και ηχητικά εφέ. Σάρα Τοσκάνο, χορεύτρια και εμπνεύστρια του όλου project. Όλοι τους πολύ ταλαντούχοι, και μάχιμοι στους ρόλους τους! Είμαι τυχερός, έχω μία εξαιρετική ομάδα.

Ας μιλήσουμε για το φαινόμενο Μότσαρτ; Εσείς ως μουσικός βλέπετε ότι η θεωρία του Frances Rauscher έχει βάση;

Σίγουρα έχει βάση. Είναι γεγονός πως η μουσική, ειδικά σε μικρές ηλικίες, διαμορφώνει, ενισχύει και τονώνει τις λειτουργίες του εγκεφάλου. Απλώς διαφωνώ με το τίτλο, μιας και το φαινόμενο αφορά όλη τη μουσική και τα οφέλη ισχύουν εξίσου σε περιπτώσεις ακρόασης έργων άλλων συνθετών.

Πώς είναι διαμορφωμένος ο χώρος του θεάτρου, ώστε να αισθάνονται όμορφα τα μωρά; 

Το κοινό είναι μαζί μας πάνω στη σκηνή. Είμαστε «περικυκλωμένοι» από χρωματιστούς πάγκους και μαξιλάρες, οπού κάθονται οι ακροατές. Τα σκηνικά είναι έτσι φτιαγμένα, ώστε νιώθεις πως βρίσκεσαι στο κρεβάτι ενός μωρού, πρέπει να το δείτε για να καταλάβετε!

Από τις πρώτες παραστάσεις, ποια ήταν η εμπειρία σας; Πώς φάνηκε στα μικρά η παράσταση; Είχατε καθόλου… ευτράπελα; 

Τα μικρά ήταν καθηλωμένα στη δράση και κοινωνικά μαζί μας. Νομίζω ένιωθαν άνετα και διασκέδαζαν. Η μουσική τα χαλαρώνει, ενώ ο χορός και οι κινήσεις κάποιων μουσικών τα καθηλώνουν. Σίγουρα έχουμε κάποιες γκρίνιες εδώ κι εκεί, όμως αυτό είναι μέρος της παράστασης και πολλές φορές ακούμε αυθόρμητες ατάκες που μας λύνουνε στα γέλια. Εντυπωσιάζομαι στο τέλος, με πόση ορμή και ενδιαφέρον έρχονται τα παιδάκια να παίξουν με τα μουσικά όργανα.

Μπορεί ένα παιδί να εκπαιδευτεί σε καλά μουσικά ακούσματα;  Τι προτείνετε στους γονείς να κάνουν για τη μουσική παιδεία των παιδιών τους; 

Νομίζω πως το κάθε παιδί θα κάνει τελικά τις προσωπικές του επιλογές. Μπορεί όμως σίγουρα να εκτεθεί σε ακούσματα από τους γονείς του, από νωρίς. Προτείνω στους γονείς να έχουν τόσο κλασική μουσική στο σπίτι, όσο Μπομπ Μάρλεϊ και Amy Whinehouse. Ακόμα καλύτερα, να τα ενθαρρύνουν, με παραγωγικούς τρόπους (όχι αναγκαστικά να πάνε στο ωδείο να μάθουν να παίζουν Μότσαρτ) να αποκτήσουν σχέση με κάποιο μουσικό όργανο. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως κάτι τέτοιο θα ωφελήσει τις μαθησιακές τους ικανότητες, αλλά και την αντίληψη τους γενικότερα.

Ευχαριστώ και πάλι, καλή συνέχεια!

Κι εγώ ευχαριστώ.

Ο Διονύσης Γιαμπανάς σπούδασε πιάνο, θεωρία και αρμονία στο Εθνικό Ωδείο Χαλανδρίου, ενώ προτού καν ολοκληρώσει το σχολείο πήρε μαθήματα ανάλυσης κλασικής μουσικής. Έχει παρακολουθήσει διαλέξεις γύρω από την ηλεκτρονική μουσική, συμμετείχε σε μαθήματα ηχοληψίας στη ΣΑΕ Αθήνας, ενώ ασχολήθηκε με τον μουσικό αυτοσχεδιασμό. Αποφοίτησε από τη σχολή Pyramind του Σαν Φρανσίσκο (δίπλωμα στην ψηφιακή παραγωγή της μουσικής), ενώ φοίτησε στο πανεπιστήμιο Guildhall στο Λονδίνο, μια από τις πιο καταξιωμένες ακαδημίες μουσικής. Το 2013 κέρδισε τη δεύτερη θέση στο διεθνή διαγωνισμό παραγωγής μουσικής “Testpress”. Έχει εργαστεί στο ραδιόφωνο, την τηλεόραση, σε στούντιο ηχογράφησης και συναυλίες. Μεταξύ άλλων, έχει πάει περιοδεία ως support στον διεθνούς φήμης DJ/παραγωγό Grammatik, έχει παίξει στο Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, στο Βοτανικό, καθώς και στο Six Dogs, ενώ ήταν ο μουσικός επιμελητής στην εκπομπή «Κάψε Το Σενάριο» του Mega. Σήμερα, τον βρίσκουμε στο δικό του στούντιο να δραστηριοποιείται ως συνθέτης, ηχολήπτης και μουσικός παραγωγός.