ΠΑΙΔΙ ΣΤΑ 40;

0

Μαμά και κόρη τα λένε, τα βάζουν κάτω, αλλά δεν βγάζουν άκρη σχετικά με το βασανιστικό ερώτημα: Να γίνω μάνα στα 40;

_Πήγες στον γιατρό;

_ Ναι, μαμά, πήγα.

_Και βγήκαν τα αποτελέσματα;

_ Χθες έκανα το τεστ ΠΑΠ, σήμερα να βγουν; Τι είναι; Ιππόδρομος να κερδίζει ο Αστραχάν και να το μαθαίνεις επιτόπου;

_Σε εξέτασε από κοντά ο γιατρός;

_Όχι, το κάναμε μέσω skype.

_Τι είναι το skype; Υπέρηχος;

_Άσ’ το, μαμά. Ναι, με εξέτασε.

_Η μήτρα σου;

_Μπαρντόν;

_Ρωτάω αν είδε τη μήτρα σου. Πώς είναι;

_Πολύ καλά, σου στέλνει χαιρετισμούς. Πού το πας, μαμά;

_Πού να το πηγαίνω, κορίτσι μου; Ρωτάω από απλό ενδιαφέρον.

_Ενδιαφέρεσαι για τη μήτρα μου. Μάλιστα. Ε, λοιπόν, να σου πω τα νέα της: η μήτρα μου είναι λιγάκι γερασμένη είπε ο γιατρός.

_ Μια χαρά.

_Τι εννοείς μια χαρά, μαμά;

_Εννοώ ότι αυτό δεν θα μας πτοήσει.

_Να μας πτοήσει σχετικά με τι;

_Ξέρεις εσύ.

_Εγώ δεν ξέρω τίποτα. Λέγε, Σφίγγα.

_Θέλω να πω, παιδάκι μου, πως μπορείς ακόμα να κάνεις παιδί, ασχέτως με την ηλικία της μήτρας σου.

_Τη δική μου; Την υπολογίζεις τη δική μου ηλικία ή πιστεύεις πως το «Η σαραντάρα ίσον με δύο εικοσάρες» το έγραψε για μένα η Ρίτα Σακελαρίου;

_Δεν παίζει ρόλο η ηλικία. Η καρδιά μετράει.

_Δεν θα κυοφορήσω το παιδί στην καρδιά μου.

_Τς, τς, τς, τι λόγια είναι αυτά; Θα σε στείλω στον παππούλη να εξομολογηθείς.

_Μαμά, σε παρακαλώ. Το τι θα κάνω με τη μήτρα μου αφορά μόνο εμένα και τον άντρα μου. Όχι την ενορία.

_Τι να σου πω; Αφού δεν σκέφτεσαι καθόλου το μικρό. Να μην έχει ένα αδελφάκι. Να μεγαλώσει μόνο του; Χωρίς παρέα;

_Μαμά, σε λίγες μέρες κλείνω τα 41. Πιστεύεις, αλήθεια, ότι πρέπει να κάνω παιδί σε αυτήν την ηλικία;

_Φυσικά.

_Και αντί για μαμά του να είμαι η γιαγιά του; Να σου κλέψω και τη θέση; Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.

_Όλα γίνονται, παιδάκι μου, αν το θέλουμε. Κι εσύ προφανώς δεν το θέλεις. Τι κόρη μεγάλωσα η γυναίκα, Θεέ μου, συγχώρα με.

_Μαμά, δεν είπα ποτέ ότι δεν θέλω δεύτερο παιδί. Απλώς νιώθω πολύ μεγάλη για να το κάνω.

_Μεγάλη είναι η Πελοπόννησος, εσύ ακόμα είσαι κοριτσάκι. Να δεις πώς θα σε ξανανιώσει αυτό. Σήκω λίγο να σε δω. Κάνε μια γύρα για τη μαμά, να σε χαρώ. Ορίστε, σαν παιδούλα είσαι. Ούτε τριάντα δεν φαίνεσαι.

_Να κλείσω ραντεβού με οφθαλμίατρο να σε δει;

_Μια χαρά βλέπω, εσύ δεν βλέπεις. Ότι έχεις ακόμα καιρό να κάνεις ένα μωράκι. Να το κρατήσω κι εγώ όσο με κρατάνε τα πόδια μου.

_Μαμά, εδώ δεν κρατάς το πρώτο, θα κρατήσεις το δεύτερο;

_Δεν έχει σημασία αυτό. Κάν’ το εσύ κι εδώ είμαστε.

-Όχι, μαμά, δεν είμαστε. Εγώ είμαι. Που είμαι 40 και μου ζητάς να κάνω παιδί. Να πάει είκοσι και εγώ να είμαι εξήντα. Να βγαίνω μαζί του έξω και να του λένε οι φίλοι του: «Μπράβο, ρε φίλε, καλά κρατιέται η γιαγιά σου». Να θέλω να του σταθώ και να πρέπει να πάρω πρώτα την πίεση για να δω αν αντέχω. Να χάσω τα καλύτερά του. Να βάζω τα γυαλιά μου για να δω τα μάτια του. Να φοβάμαι μην αρρωστήσω για να μην το κουράσω το παιδί.

_Εξήντα θα είσαι, όχι ογδόντα. Εγώ που είμαι εβδομήντα, έτσι κάνω;

_Χειρότερα.

_Ντροπή σου να μιλάς έτσι στη μάνα που σε γέννησε.

_Η μάνα που με γέννησε θα έπρεπε να δείχνει κατανόηση και να σέβεται τους φόβους και τις αναστολές μου.

_Άσ’ τα αυτά. Να πας να κάνεις ένα παιδί.

_Κάτσε να πάρω τον Γιώργο ένα τηλέφωνο να έρθει «τσακ μπαμπ» να με γονιμοποιήσει λες κι είμαι παπαρούνα στο βουνό.

_Μη μιλάς έτσι, δεν είναι σωστό.

_Δεν είναι σωστό να με πιέζεις, μαμά. Αν είναι να γίνει, θα γίνει. Έχω στρώσει πια τη ζωή μου, το πρόγραμμα, τη ρουτίνα μου. Ο μικρός μεγαλώνει, ο άντρας μου μεγαλώνει, εγώ μεγαλώνω. Έχω τη δουλειά μου, που με κρατάει και τόσες ώρες μακριά από το σπίτι. Προσπαθώ να τη μεγαλώσω, να επενδύσω τώρα για αργότερα. Ξέρεις πώς θα αλλάξει τα πράγματα ο ερχομός ενός μωρού;

_Άρα δεν φταίει η ηλικία.

_Καλά λέει ο μπαμπάς. Πάντα το πας όπου σε βολεύει.

_Μα, γιατί, λέω κάτι λάθος;

_Όχι, μαμά, απλώς χάνεις το δάσος.

_Ποιο δάσος;

_Το δάσος Χαϊδαρίου.

_Παιδάκι μου, τι λες; Αισθάνεσαι καλά;

_Αισθάνομαι περίφημα, μαμά.

_Ωραία, άντε να κάνεις ένα παιδάκι.

_…