ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΕΙΣ Η ΣΤΡΟΥΜΦΙΤΑ ΜΙΛΑΕΙ ΣΤΟ ΤΑΛΚ από Πελιώ Παπαδιά 3 Απριλίου, 2017 από Πελιώ Παπαδιά 3 Απριλίου, 2017 0 Με αφορμή την προβολή της ταινίας “Τα Στρουμφάκια. Το χαμένο χωριό” στους κινηματογράφους, η ηθοποιός που χαρίζει τη φωνή της στη Στρουμφίτα, η Χρύσα Διαμαντοπούλου, μιλάει στο Τaλκ για τις μεταγλωττίσεις, την πρωταγωνίστρια της ταινίας, αλλά και για πολλές άλλες στρουμφοκαταστάσεις! Καλησπέρα, Χρύσα ή αλλιώς Στρουμφίτα! Μίλησέ μας καταρχάς για τη σχέση σου με τα Στρουμφ, παιδιόθεν! Η σχέση μου με τα Στρουμφ είναι νομίζω όπως όλων των παιδιών της γενιάς μου! Ανυπομονούσαμε να δούμε το “νέο” επεισόδιο που έδειχνε η ΕΡΤ, κάθε Κυριακή νομίζω! Ήταν μια εξαιρετική παραγωγή, στην οποία έπαιζαν σπουδαίοι ηθοποιοί. Τα κείμενα ήταν φτιαγμένα με πολύ μεράκι και την σκηνοθετική επιμέλεια είχε τότε ο Γιώργος Πρωτόπαππας. Εκεί ακούγαμε τις φωνές πολλών ηθοποιών. Την φωνή της Στρουμφίτας έκανε η Μαρία Κωνσταντάρου, του Μπαμπαστρούμφ ο Σοφοκλής Πέπας, της Ψιψινέλ η Μπέτη Αρβανίτη, κάτι που ήταν και διεθνής πρωτοτυπία! Μέχρι σήμερα κανένας δεν έχει βάλει την Ψιψινέλ να μιλάει. Ο όρος “Στρουμφ” επίσης γεννήθηκε τότε! Δεν ακολουθήθηκε το “σμέρφ” και έτσι λέγονται μέχρι σήμερα . Από ιστορίες που έχω ακούσει για το πώς δούλευαν οι συνάδελφοι τότε, δεν ξέρω εάν σήμερα θα μπορούσε η μεταγλώττιση να είναι τόσο δημιουργική! Τώρα υπάρχουν περιορισμοί από τις ξένες εταιρείες, με στόχο το αποτέλεσμα να μοιάζει με το πρωτότυπο, οι ηθοποιοί μεταγλωττίζουν κατά μόνας και όχι όλοι μαζί όπως παλιότερα, γεγονός που κάνει την ροή δύσκολη λόγω της έλλειψης επικοινωνίας. Σήμερα η ερμηνεία κάθε ηθοποιού εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τον σκηνοθέτη των διαλόγων. Αυτός ξέρει την ροή της ταινίας κι έχει το κλειδί της αμεσότητας. Έχεις πολλή εμπειρία στις μεταγλωττίσεις. Θέλεις να μας μιλήσεις λίγο παραπάνω για την όλη διαδικασία. Πόση ηθοποιία κρύβουν μέσα τους; Πώς καταφέρνεις να μπεις μέσα στο ρόλο και να δίνεις φωνή σε ένα καρτούν; Πόσο καιρό παίρνει η όλη διαδικασία; Εγώ θα έλεγα ότι είμαι σχετικά νέα στην μεταγλώττιση. Μπήκα πριν από 6,5 χρόνια! Ήταν κεραυνοβόλος έρωτας όμως κι έπεσα με τα μούτρα! (γελάει) Η αλήθεια είναι ότι έχω αποκτήσει αρκετή πείρα δουλεύοντας συστηματικά, ακόμα και μόνη μου στο σπίτι, ατελείωτες ώρες! Ξεκίνησα να την μαθαίνω με έναν δικό μου τρόπο! Κρατούσα σημειώσεις με χαρτί και με μολύβι, παρακολουθώντας την διαδικασία καθημερινά επί 6 μήνες, σαν σεμινάριο, δίπλα σε πολύ γενναιόδωρους ανθρώπους, με τεράστια εμπειρία στην μεταγλώττιση. Ο Τάσος Μαζμανίδης με “ανακάλυψε” σε ένα voice test που έκανε για να βρει νέες φωνές και μαζί του έκανα την πρώτη μου δουλειά. Ο Βασίλης Καΐλας “ανέχτηκε” τις άπειρες ερωτήσεις μου επί 6 ολόκληρους μήνες, όπου παρακολουθούσα δίπλα του ό,τι έκανε! Βραζιλιάνικα, σειρές, ταινίες κλπ. Ο Ακίνδυνος Γκίκας με έριξε στα βαθιά δίνοντάς μου πολλές ευκαιρίες και αγάπη και ο Πέτρος Δαμουλής μού έδειξε πόσο απαιτητική είναι η δουλειά της μεταγλώττισης. Μελέτησα στο σπίτι μου παίρνοντας κείμενα και ταινίες. Είναι μια τεχνική δουλειά σε μεγάλο βαθμό, που όμως στο τέλος τέλος, την στιγμή που γράφεις στο στούντιο, δεν θα ζωντανέψει ποτέ αν δεν βάλεις την ψυχή σου σαν ηθοποιός. Η “δυσκολία” της έγκειται στο ότι πρέπει να ακολουθείς το στόμα, τον ρυθμό και την διάθεση του κινούμενου, συγχρόνως όμως να βάζεις την αλήθεια σου, στην γλώσσα σου, ενώ στα ακουστικά σου ο ήρωας μιλάει και τονίζει σε άλλη γλώσσα. Και όλα αυτά-τις περισσότερες φορές-prima vista! Μόνο στις ταινίες έχουμε την πολυτέλεια να δούμε την ατάκα μας και να την πούμε όσες φορές κι αν χρειαστεί… Ο χρόνος που χρειάζεται για κάθε εγγραφή έχει να κάνει με πολλά πράγματα. Συνήθως με το τι μπάτζετ υπάρχει. Πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης. Πάντα υπάρχουν λεπτομέρειες που μπορείς να ‘’πιάσεις’’. Για την ολοκλήρωση του συγκεκριμένου ρόλου έγραψα στο στούντιο 5 φορές από 3 ώρες. Ποτέ δεν είμαι πλήρως ευχαριστημένη με την ερμηνεία μου… Πρωταγωνίστρια στη νέα στρουμφοταινία είναι η Στρουμφίτα. Καταρχάς τι ξέρουμε για αυτήν μέχρι σήμερα; Γιατί είναι το μόνο θηλυκό στρουμφάκι; Η Στρουμφίτα είναι πράγματι το μόνο θηλυκό στρουμφάκι. Δημιουργήθηκε από τον μάγο Δρακουμέλ, με σκοπό να διεισδύσει στο στρουμφοχωριό και να οδηγήσει τον Δρακουμέλ εκεί. Όταν ήταν υποχείριο του Δρακουμέλ ήταν μελαχρινή, άσχημη και ύπουλη, αλλά ο Μπαμπαστρούμφ έλυσε τα μάγια και η Στρουμφίτα μετατράπηκε σε μία υπέροχη γοητευτική ξανθιά ύπαρξη! Ποιος ξέρει τι είχε στο μυαλό του ο Βέλγος καρτουνίστας Πεγιό;! Η πρώτη εμφάνιση των Στρουμφ έγινε το 1958 στο γαλλοβελγικό περιοδικό κόμικ Σπιρού και Φαντάζιο. Η Στρουμφίτα νιώθει άσχημα για αυτό που είναι; Νιώθει μοναξιά ως το μόνο κορίτσι; Γιατί πιστεύεις ότι θέλησε να προχωρήσει μέσα στο Απαγορευμένο Δάσος; Ναι το ένιωσα ότι η Στρουμφίτα νιώθει άβολα. Έχει ένα παρελθόν που την στοιχειώνει. Δεν της είναι εύκολο που ξέρει ότι είναι δημιούργημα του Δρακουμέλ. Νιώθει ότι πρέπει συνέχεια να αποδεικνύει κάτι. Η ίδια όμως είναι ακέραιη. Δεν αμφιταλαντεύεται. Έχει επιλέξει το καλό και αυτό υπηρετεί. Περνάει όμως μία κρίση ταυτότητας. Λίγο σαν από την εφηβεία να περνά στην ενηλικίωση τώρα. Ποια είναι; Τι θέλει; Το σίγουρο είναι ότι είναι γυναίκα… δεν νομίζω ότι νιώθει μοναξιά! Απλά έχει μία έντονη θηλυκή πλευρά, που την καθιστά ανήσυχη, αλλά ταυτόχρονα είναι πολύ ντόμπρα. Γοητεύεται από το άγνωστο, αγαπάει με πάθος τους φίλους της, είναι δοτική, προσηνής, γενναιόδωρη αλλά και πολύ δυναμική. Το Απαγορευμένο Δάσος είναι για εκείνη ένας τόπος εξερεύνησης, ένας τόπος ανακάλυψης ομοίων, Αμαζόνων Στρουμφ, που ζουν αγνοώντας την ύπαρξή τους. Η Στρουμφίτα δεν είναι σκουντούφλα, γκρινιάρα, τυχερούλα, ξεφτέρι, μελένια, λιχούδα, χαχανούλα… Η Στρουμφίτα είναι όλα αυτά μαζί! Πού πιστεύεις ότι οφείλεται η διαχρονικότητα της επιτυχίας των Στρουμφ; Ένας κόσμος μικρός, προστατευμένος, άγνωστος, με έναν μόνο εχθρό και αυτόν αποτυχημένο, ένας κόσμος όπου ο καθένας είναι αποδεκτός με όλα του τα ελαττώματα και τα προτερήματα, ένας κόσμος ξέγνοιαστος -στο μεγαλύτερο μέρος του-, ένας κόσμος μέσα στην φύση, όπου κάθε ένας έχει συγκεκριμένες αρμοδιότητες και πολλές ελευθερίες, ένας κόσμος με έναν σοφό κυβερνήτη σαν τον Μπαμπαστρούμφ… Ένας μικρός παράδεισος! Μία κοινότητα, μία ομάδα, ένας οργανισμός που λειτουργεί σαν ένα σώμα! Με αυτοθυσία, αγάπη και φροντίδα. Αν ήταν τραγούδι θα ήταν το Youkali! Να τολμήσεις να κάνεις μια πρόβλεψη για το τι θα συμβεί στην επόμενη στρουμφοπεριπέτεια; Τώρα που γνωρίστηκαν τα αγόρια με τα κορίτσια, ο Αδάμ με την Εύα, ποιος ξέρει τι μπορεί να γίνει… θα ξεπέσουμε από τον Παράδεισο ή θα τον αξιωθούμε επιτέλους όλοι μαζί κόντρα σε προκαταλήψεις και “παραδόσεις”;! Ανυπομονώ να ξανασυναντήσω την Στρουμφίτα και την παρέα της είτε πίσω από το μικρόφωνο, είτε απλά σαν θεατής στον κινηματογράφο! κινηματογράφοςσινεμάΣτρουμφίταΤα Στρουμφάκια. Το χαμένο χωριόΧρύσα Διαμαντοπούλου 0 FacebookTwitterPinterestEmail Προηγούμενο άρθρο ΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤΗΝ ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ ΜΟΝΑΔΙΚΗ, ΓΕΜΑΤΗ ΑΓΑΛΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΗ! Επόμενο άρθρο ΠΑΣΧΑ ΣΤΑ VOLTA FUN TOWN|ΜΙΑ ΛΑΜΠΑΔΑ ΟΛΗ Η ΠΟΛΗ! ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Φαίδρα Παπανικολάου: Απολαμβάνω να εργάζομαι μαζί με τα παιδιά μέσω των τεχνών Πού πήγε το Νησί του Ποτέ-Ποτέ; Καλλιεργώντας στα παιδιά την προσαρμοστικότητα Άννα Κανδαράκη: Ας επιτρέψουμε στον εαυτό μας να δυσκολεύεται ακόμα και τα Χριστούγεννα Δωρομπερδέματα για μικρούς και… αρκετά μεγάλους Φέτος τα Χριστούγεννα, ο Μάνος Μπονάνος λέει τα Κάλαντα Καβάλα σε Καμήλα Μάρω Θεοδωράκη: Να καλλιεργήσουμε την καλοσύνη και την εγκαρδιότητα στα παιδιά μας!