ΟΜΑΔΑ ΘΕΑΤΡΟΥ LA STRADA: ΤΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΘΕΑΜΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΩΣ ΥΠΟΔΕΕΣΤΕΡΟ ΕΙΔΟΣ

Μετά τη μεγάλη συνέντευξη της Μαριλένας Τριανταφυλλίδου και της Βάσιας Παρασκευοπούλου για την κατάσταση που επικρατεί (και) εξαιτίας της πανδημίας στο θέατρο και τις παραστατικές τέχνες για παιδιά, για το επόμενο χρονικό διάστημα θα δημοσιεύουμε συνεντεύξεις με καλλιτέχνες και ομάδες που ασχολούνται με το παιδικό θέαμα και θέλουν να μιλήσουν για την παρούσα κατάσταση στη χώρα μας και να κινητοποιήσουν το «απόν» Υπουργείο Πολιτισμού. Στο Τaλκ, προετοιμάζουμε το project αυτό εδώ και τρεις μήνες και σας ζητάμε, μέσα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσής σας, να βοηθήσετε και εσείς, κοινοποιώντας τα κείμενα αυτά και καθιστώντας έτσι ορατούς μια σειρά από ανθρώπους που αγαπούν τα παιδιά και θέλουν να τα εκπαιδεύσουν και να τα διασκεδάσουν, αλλά δεν μπορούν. Σήμερα, κοντά μας η ομάδα θεάτρου La Strada

• Είμαστε η ομάδα θεάτρου La Strada, η Δώρα Θωμοπούλου που είναι ηθοποιός, θεατρολόγος και εμψυχώτρια και η Βίκυ Θαλασσινού που είναι ηθοποιός, παιδαγωγός, συγγραφέας και θεατρολόγος. Για τις παραγωγές μας συνεργαζόμαστε με μουσικούς, εικαστικούς και άλλους καλλιτέχνες, ανάλογα με τις απαιτήσεις τού κάθε project. Αν και δεν ασχολούμαστε αποκλειστικά με το παιδικό θέατρο, γιατί πιστεύουμε ότι το θέατρο είναι ένα, εν τούτοις εστιάζουμε κυρίως στο θέατρο για παιδιά γιατί πιστεύουμε ότι σε αυτές τις ηλικίες διαμορφώνεται η κριτική σκέψη και πλάθεται ο μελλοντικός πολίτης-θεατής. Η ομάδα μας δραστηριοποιείται από το 2009 δημιουργώντας διαδραστικές παραστάσεις με γνώμονα την επαφή, τη μύηση των παιδιών στη θεατρική τέχνη, την όξυνση της κριτικής τους σκέψης αλλά και τη διασκέδαση τους.
• Η πανδημία μας βρήκε σε ένα καλλιτεχνικό οργασμό… Είχαμε ολοκληρώσει τα δρώμενα που είχαμε ετοιμάσει για την περίοδο της Αποκριάς και μόλις είχαμε κάνει πρεμιέρα -κυριολεκτικά παίξαμε μόνο μια μέρα- την «Πρώτη Αγάπη» του Ι. Κονδυλάκη σε δική μας διασκευή με ζωντανή μουσική και τραγούδια από την Ανδαλουσία. Παράλληλα συνεχίζαμε τις παραστάσεις μας στα σχολεία της Αττικής και ετοιμαζόμασταν για μια περιοδεία στη Ζάκυνθο. Ήταν μια γεμάτη περίοδος.
• Τώρα βρισκόμαστε στη διαδικασία να πάρουμε την έκτακτη οικονομική ενίσχυση που θα δοθεί στις ΑΜΚΕ που ήταν γραμμένες στο μητρώο των πολιτιστικών φορέων του Υπουργείου Πολιτισμού. Κάποιοι από τους συντελεστές της ομάδας πήραν την ενίσχυση των 800 ευρώ που δόθηκε για τις παραγωγές που παίζονταν σε θέατρο και διακόπηκαν με κρατική εντολή. Από το Μάιο μέχρι σήμερα δεν έχουμε λάβει καμία ενίσχυση. Δυστυχώς, λόγω της ασαφούς εγκυκλίου του Υπουργείου Παιδείας σχετικά με τις παραστάσεις στον χώρο του σχολείου και αφού δεν έχουμε καμία απάντηση σε σχέση με αυτό δεν μπορούμε να κάνουμε παραστάσεις στα σχολεία, που είναι και ο κύριος όγκος της δουλειάς μας. Για παραγωγή στο θέατρο δεν το συζητάμε καν και φυσικά ο βιοπορισμός από την τέχνη μας είναι προς το παρόν αδύνατος…
• Το παιδικό θέαμα στην Ελλάδα γενικά αντιμετωπίζεται ως υποδεέστερο είδος, χωρίς σαφές πλαίσιο από την πλευρά της πολιτείας. Πολλές φορές, στον χώρο αυτόν δραστηριοποιούνται άτομα και σχήματα που ο στόχος τους δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες ενός τόσο ευαίσθητου κοινού. Το θέατρο για παιδιά χρειάζεται ανθρώπους με αγάπη γι’ αυτό που κάνουν, αφοσίωση, την κατάλληλη καλλιτεχνική παιδεία και γνώση του αντικειμένου. Για πρώτη φορά γίνεται μια προσπάθεια το θέατρο για παιδιά να πάρει τη θέση που του αξίζει όχι μόνο καλλιτεχνικά, αλλά και θεσμικά. Αυτός είναι ο λόγος που συμμετέχουμε στην κίνηση ΣΚΗ.Ν.Η Δρα-Σκηνή για τις Νεαρές Ηλικίες σε Δράση και που υπογράψαμε την επιστολή προς τα αρμόδια υπουργεία.
• Η κατάσταση είναι τόσο ρευστή που δε μας επιτρέπει να κάνουμε σχέδια. Επίσης, παρατηρούμε ότι με αφορμή την πανδημία παίρνονται συνεχώς νέα μέτρα, που αντί να βοηθούν, πλήττουν κυρίως τις μικρές σκηνές και τις μικρές ομάδες που κινδυνεύουν με αφανισμό, ενώ ευνοούν για άλλη μια φορά τα  ιδρύματα και τις μεγάλες σκηνές. Αν συνεχιστεί αυτό ο πολιτισμός θα παράγεται από μια ελίτ, ενώ θα φιμωθεί κάθε άλλη φωνή. Βάσει των δεδομένων, δε διαφαίνεται πως η πανδημία είναι μια ευκαιρία ώστε να αλλάξουν τα κακώς κείμενα στον χώρο μας. Θα μπορούσε βέβαια να είναι μια αφορμή για την πολιτεία, αλλά και για τον καθένα ξεχωριστά, να δει τον πολιτισμό και τα οφέλη του. Δείτε για παράδειγμα πόσο σημαντική και σοβαρή ήταν η στάση των καλλιτεχνών στην περίοδο της καραντίνας και πόσο απαξιώθηκαν στη συνέχεια.
• Η υποβάθμιση των καλλιτεχνικών μαθημάτων ήταν απόλυτα λανθασμένη στάση από την πλευρά της πολιτείας. Η τέχνη δεν έχει σκοπό να δημιουργήσει καλλιτέχνες, αλλά σκεπτόμενους και δημιουργικούς πολίτες. Η τέχνη βοηθάει στη διαδικασία της μάθησης. Ενώ σε άλλα κράτη τα καλλιτεχνικά μαθήματα αναβαθμίζονται εδώ καταργούνται…
• Τα παιδιά δεν πρέπει να στερηθούν  τη μαγική διαδικασία της θεατρικής πράξης. Σ΄ αυτήν την προσπάθεια θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο να συμβάλουμε όλοι, γονείς, εκπαιδευτικοί και καλλιτέχνες ·και τρόποι πάντα υπάρχουν.