ΠΑΥΛΟΣ ΓΕΡΟΥΛΑΝΟΣ: ΣΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΘΑ ΜΙΛΟΥΣΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΟΥ ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗΣ, ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

0

Ο Παύλος Γερουλάνος απαντά στις ερωτήσεις των αναγνωστών μας και εξηγεί τους λόγους για τους οποίους διεκδικεί την ψήφο των κατοίκων της πόλης που επέλεξε να δουλέψει και να μεγαλώσει τις έφηβες πια κόρες του. Πιστεύει ότι οι λύσεις βρίσκονται ανάμεσά μας και μας καλεί να σχεδιάσουμε μαζί την Αθήνα που θέλουμε. 

Ποιά είναι η πιο γλυκιά ανάμνηση από την Αθήνα των παιδικών σας χρόνων;

Οι βόλτες με τους γονείς και τις αδερφές μου στο Ζάππειο και τον Εθνικό Κήπο, και μετά φαγητό όλοι μαζί στο Ιντεάλ, στην Πανεπιστημίου.

Τι σχεδιάζετε για τα άλση και τα πάρκα της πόλης; Ζούμε στα Άνω Πετράλωνα και το άλσος μας είναι εντελώς εγκαταλελειμμένο…

Tο πρόγραμμά μας περιλαμβάνει Πράσινες Ομάδες Δράσης: μικτά συνεργεία από τους τομείς Καθαριότητας, Πρασίνου και Μικρών Τεχνικών Έργων. Οι ομάδες αυτές θα αναλαμβάνουν μια δουλειά σε συνεργασία με τα Συμβούλια γειτονιάς (αιρετοί και κάτοικοι που ιεραρχούν τα προβλήματα και επιβλέπουν την παράδοση). Έτσι, οι υπηρεσίες θα λειτουργούν συντεταγμένα και συνολικά: όταν αναλαμβάνει ο δήμος να φροντίσει ένα πάρκο, να μην παρατηρούμε το φαινόμενο που η μία υπηρεσία κλαδεύει τα δέντρα, και τα κλαδιά μένουν για βδομάδες στοιβαγμένα μέχρι να περάσει άλλη υπηρεσία να τα μαζέψει. Έχουμε δεσμευτεί για τη δημιουργία 100 πράσινων πυρήνων στις γειτονιές τους πρώτους 6 μήνες με τις υιοθεσίες χώρων πρασίνου από φορείς όπως σχολεία και λέσχες φιλίας.

Θα μπορέσει ποτέ το παιδί μου να παίξει ανέμελα στο Πεδίο του Άρεως; 

Η συζήτηση δεν πρέπει να επικεντρώνεται στο να μοιράσουμε τις αρμοδιότητες. Πρόκειται για τον δεύτερο μεγαλύτερο πνεύμονα πρασίνου εντός των ορίων του Δήμου και μας αφορά όλους. Και όλοι μαζί πρέπει να δώσουμε τη λύση, ασχέτως αρμοδιότητας. Οι κάτοικοι βοήθησαν να στραφεί η προσοχή της κοινής γνώμης πάνω στο πάρκο, πραγματοποιήθηκαν μια σειρά από παρεμβάσεις, τώρα σειρά μας είναι να κάτσουμε μαζί τους στο ίδιο τραπέζι και να θέσουμε βάσεις. Για να μπορεί να παίζει ανέμελο το παιδί σας μια μέρα εκεί, όσο είναι ακόμη παιδί, πριν φτάσει στο πανεπιστήμιο!

Πιστεύετε ότι η Αθήνα είναι μια ασφαλής πόλη; Στην οδό Πατησίων τα φροντιστήρια κλείνουν στις 8 γιατί κανείς δεν αισθάνεται ασφαλής. Ο γιος μου φοβάται να επιστρέψει μόνος του στο σπίτι. Θα καταφέρετε να το αλλάξετε αυτό; 

Καλό είναι να κρατάμε μια ισορροπία. Έχω ακούσει συνυποψήφιό μου να αναφέρεται στην Αθήνα ως το νέο Κάιρο. Δεν είμαστε σε αυτό το σημείο.  Αλλά δεν μπορούμε και να παραβλέπουμε την ανασφάλεια που νιώθουμε σαν Αθηναίοι. Και το λέω αυτό και από αυτά που ακούω σε όλες τις γειτονιές της Αθήνας που γυρίζω καθημερινά, αλλά και εξ αιτίας της αμηχανίας που αισθάνομαι καμιά φορά τώρα που οι κόρες μου μεγαλώνουν, όταν θέλουν να βγουν έξω το βράδυ. Για να γίνουν ασφαλείς οι γειτονιές της Αθήνας χρειάζονται μια σειρά από μέτρα. Φως παντού. Ασφαλείς γειτονιές είναι οι ζωντανές γειτονιές. Δράσεις πολιτισμού στις συνοικίες, να λειτουργούν τα μαγαζιά. Γι’αυτό εμείς λέμε πνοή σε κάθε γειτονιά, και όχι μόνο στο κέντρο. Με πάρκα και παιδικές χαρές που φυλάσσονται σε μόνιμη βάση. Με κοινές περιπολίες δημοτικής και ελληνικής αστυνομίας, για να νιώθουν οι δημότες συνέχεια την πολιτεία και το δήμο στο πλευρό τους.

Η βόλτα μας με το καρότσι στο κέντρο μοιάζει περισσότερο με αγώνα στο Survivor. Πεζοδρόμια σε άθλια κατάσταση, σπασμένα φρεάτια, απροσπέλαστες υπόγειες διαβάσεις, παράνομα παρκαρισμένα αυτοκίνητα. Θα μπορέσει ποτέ ο γονιός να κυκλοφορήσει στην πόλη με το μωρό του; 

Δε θα ξεχάσω ποτέ κάτι που μου είπε ο συνεργάτης, φίλος και υποψήφιος με τον συνδυασμό μας «ΑΘΗΝΑ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ», Παναγιώτης Πιτσίνιαγκας, ο οποίος κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο: ότι η Αθήνα είναι σαν videogame. Πρέπει πάντα να προβλέπεις την επόμενη σου κίνηση, το επόμενο εμπόδιο που θα παρουσιαστεί στο δρόμο σου. Αν συνυπολογίσει κανείς, τους γονείς με τα καρότσια, τους ανθρώπους σε αμαξίδιο, τους ηλικιωμένους με προβλήματα κίνησης, θα δει ότι μιλάμε για σχεδόν το μισό πληθυσμό της πόλης μας, ο οποίος δυσκολεύεται να μετακινηθεί. Εμείς λέμε ότι τα πεζοδρόμια ανήκουν στους πεζούς. Ούτε στα παράνομα τραπεζοκαθίσματα, ούτε στα μηχανάκια, ούτε στα εμπόδια που βάζει ο ίδια η πολιτεία – άχρηστες κολώνες και δυσλειτουργικές εγκαταστάσεις ΔΕΚΟ. Στο πρόγραμμά μας έχουμε τη δημιουργία 10.000 θέσεων στάθμευσης για μηχανάκια, για να κατεβούν από τα πεζοδρόμια. Υπάρχει πρόβλεψη για ράμπες σε όλα τα δημοτικά κτήρια: παιδικούς σταθμούς, σχολεία, παιδικές χαρές, λέσχες φιλίας. Σε ό,τι αφορά την ανάπλαση των πεζοδρομίων πρέπει να καταλάβουμε ότι χρειάζονται ειδικές, ξεχωριστές μελέτες, γιατί δεν έχει η κάθε συνοικία τις ίδιες ανάγκες. Δεν πρέπει να επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος που οδήγησαν την κατάσταση εδώ που είναι σήμερα.

Στους δρόμους της πόλης κυκλοφορεί μεγάλος αριθμός απροστάτευτων ασυνόδευτων προσφυγόπουλων. Μπορεί ο Δήμος να συμβάλει στην στέγαση και ένταξή τους; 

Ο Δήμος Αθηναίων έχει παίξει σημαντικό ρόλο στην υποδοχή και ενσωμάτωση προσφύγων και μεταναστών στην πόλη, ανακουφίζοντας ανθρώπους που το έχουν ανάγκη, κρατώντας τις ισορροπίες της Αθήνας και καλύπτοντας κενά της κεντρικής διοίκησης. Ήδη λειτουργεί ως συντονιστής πολλών διαφορετικών δομών και οργανώσεων, με ξεχωριστή αντιμετώπιση στις οικογένειες, τις γυναίκες, τους ασυνόδευτους ανήλικους αιτούντες άσυλο. Οι καλές πρακτικές πρέπει να συνεχιστούν και έχουμε δεσμευτεί σε αυτό. Κανένα παιδί δεν πρέπει να βρίσκεται στον δρόμο. Δεν χωράει συζήτηση. Παράλληλα, θα ενισχύσουμε τα προγράμματα ένταξης σε επίπεδο Δήμου, με έμφαση στην εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, η οποία πρέπει να οδηγεί σε κρατικό πιστοποιητικό γλωσσομάθειας. Για την επόμενη δημοτική αρχή, η πρόσβαση των προσφύγων σε κοινωνικές υπηρεσίες, σε στέγαση και εκπαίδευση και εν γένει η ενσωμάτωσή τους πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα.

Ποιο είναι το αγαπημένο σας σημείο/μέρος στην πόλη;

Όποιο σημείο δω πρώτο μετά από απουσία έστω και λίγων ημερών από την Αθήνα.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας παιδικός ήρωας; 

Ο Μικρός Ήρωας, ή Γιώργος Θαλάσσης, που έβγαινε κάθε βδομάδα σε τευχάκια.  Διάβαζα με μανία όταν ήμουν μικρός!

Ποιά Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα “ζηλεύετε”;

Το παράδειγμα που έχω στο μυαλό μου ως οδηγό είναι η ανάπλαση του Εμπορικού Τριγώνου της Αθήνας. Η συνεργασία Δήμου, ιδιωτικού φορέα και κατοίκων οδήγησε σε αισθητική και λειτουργική αναβάθμιση και άλλαξε τελείως πρόσωπο στην περιοχή. Το βασικότερο: οι κάτοικοι και οι καταστηματάρχες όχι μόνο έχουν εμπλακεί στην διαδικασία της ανάπλασης αλλά συγκροτήθηκαν σε μια μικρή κοινότητα που φροντίζει και προστατεύει τη γειτονιά της. Έχουν δημιουργήσει μια αλυσίδα πρακτικών, με υιοθεσίες δρόμων, με επίβλεψη, με πρωτοβουλίες. Αυτούς τους ευαισθητοποιημένους Αθηναίους ακριβώς έχω στο μυαλό μου όταν προτείνω τα συμβούλια γειτονιάς, όταν προτείνω τις υιοθεσίες δημοσίων χώρων από φορείς της περιοχής. Χωρίς τους πολίτες, δεν γίνεται τίποτα.

Τι θα γίνει επιτέλους με την πιστοποίηση στις παιδικές χαρές της πόλης; Οι περισσότερες δεν πληρούν τις προδιαγραφές. Θα επισπεύσετε τη διαδικασία, είναι στις προτεραιότητές σας; 

Σήμερα, υπάρχουν γειτονιές όπως η περιοχή στο τέρμα Πατησίων που δεν έχουν παιδική χαρά: αυτό είναι ανεπίτρεπτο. Ναι, προτεραιότητα μας είναι να πιστοποιηθούν όλες οι παιδικές χαρές στο δήμο, και όταν λέμε να πιστοποιηθούν εννοούμε τα πάντα, από τα ασφαλή όργανα μέχρι τα φροντισμένα παρτέρια και παγκάκια και τη φύλαξη, και βεβαίως να δημιουργηθούν χώροι εκεί που δεν υπάρχουν.

Θέλω να πείτε στην οκτάχρονη κόρη μου, με λίγα λόγια, γιατί να σας ψηφίσω στις εκλογές. 

Αυτό που θα συζητούσα μαζί της, εάν είχα τη δυνατότητα, θα ήταν για την αξία του σεβασμού και της αγάπης στο περιβάλλον και την πόλη, για την αξία της ανακύκλωσης, για τη μεγάλη δημοκρατική ιστορία και παράδοση της Αθήνας. Πιστεύω ότι αν τα παιδιά ευαισθητοποιηθούν στα κρίσιμα ζητήματα στην κατάλληλη ηλικία, θα γίνουν συνειδητοποιημένοι ψηφοφόροι όταν έρθει η ώρα.