24 ΩΡΕΣ ΜΠΑΜΠΑΣ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΤΣΙΟΣ

Ο εικαστικός Κωνσταντίνος Πάτσιος μιλάει στο Τaλκ για τη νέα του καθημερινότητα με τον 3 μηνών γιο του!

6.47 π.μ. Ένα επίμονο κλάμα σημαίνει την πρωινή έγερση, δέκα πολύτιμα λεπτά πριν το ξυπνητήρι! Ο μικρός ανθρωπάκος που έχει κατοικοεδρεύσει στη ζωή μας είναι αμείλικτος όταν έρχεται η ώρα του να φάει. Πίνει λαίμαργα το γάλα του, με κοιτάζει λοξά απ´την αγκαλιά της μαμάς και μου χαμογελάει στο ημίφως.Έχω ένα μικρό πλαστικό πιανάκι δίπλα στο κρεβάτι,του παίζω μερικές νότες  που θυμίζουν Eric Satie σε βαριά μέθη κι αυτός γελάει!

7.55 π.μ Τον χαιρετώ /πάω στο εργαστήριο μου!

11.35 π.μ. Στα διαλείμματα λαμβάνω απανωτές φωτογραφικές ειδοποιήσεις με το πρωινό wear out. Το μουσταρδί φορμάκι με τα μαύρα τρίγωνα. Το καφέ με τις αλεπούδες. Γελάει πλατιά και μασουλάει τη γροθιά του, κάτι σαν προεόρτιο για το κυρίως γεύμα!

3 μ.μ. Χαλαρωτική συνήθεια πριν από τη σιέστα, αναζήτησή στο skyscanner. Όχι «οπουδήποτε» όμως. Θα είμαστε τρεις τώρα. Ο επόμενος προορισμός μας θα πρέπει είναι πολύ ασφαλής, με αρκετή πεζοδρόμηση για το καρότσι, εμβολιασμένο πληθυσμό, βολικά μέσα μεταφοράς, κατάλληλο κλίμα, δεν πτοούμαι. Η ταξιδιωτική μας απόδραση σχεδιάζεται! Εκείνος ξανατρώει αμέριμνος !

5 μ.μ. Φόρμα εξόδου. Ο μικρός Γκαγκάριν προσδένεται στον μάρσιπο και (εκτοξεύεται) σαν κοσμοναύτης  εκτός οικίας -στο άγνωστο γι’ αυτόν προάστιο της Κηφισιάς. Ανοίγει τα μάτια και όλες τις αισθήσεις για ν’ αντικρίσει το άγνωστο! Αφουγκράζεται εκστατικός τα κοτσύφια, τον εκπλήσσει το γάβγισμα του σκύλου, φοβάται τον συναγερμό. Σύντομα αφήνεται σ´ έναν υπνάκο, στην ασφάλεια της πατρικής αγκαλιάς.

6 μ.μ. Πολλαπλή αλλαγή πάνας πάνω στο πλυντήριο. Νιώθω καθαρός-  στην τοποθεσία πλυντήριο!

7 μ.μ. Πιάνο-μουσική, ακανόνιστες μελωδίες Μότσαρτ για βρέφη. Εναλλάσσω με πιο έθνικ επιλογές και για το τέλος, μύηση στην ένδοξη ελληνική αντρίλα εξ απαλών ονύχων με λίγο Στελλάρα!

8 μ.μ. Μπάνιο. Επιπλέει μακάριος.Όταν χαλαρώσει αρκετά αρχίζει εκείνες τις ίδιες καταποτικές κινήσεις που τον έβλεπα να κάνει σε κάθε υπερηχογράφημα προτού γεννηθεί! Η συμβολή μου περιορίζεται στο να του φέρω τα κίτρινα πλαστικά παπάκια στη μπανιέρα, βοηθάω στο ξέβγαλμα και παίζω Μαράκες αν δυσαρεστηθεί .

9 μ.μ. Ξανατρώει. Οι 9 εβδομάδες είναι ορόσημο άλλου ενός αναπτυξιακού άλματος, είπε η παιδίατρος.

10 μ.μ. Κοιμάται γαλήνια με δυο μικρά χέρια σε ανάταση! Κάτω απ τις μυρωδιές βρεφικών κρεμών ανακαλύπτω το δικό του άρωμα, θεσπέσια βρεφίλα!

Το πρώτο μισό της ζωής μας καταστρέφεται από τους γονείς μας, και το δεύτερο μισό απ’ τα παιδιά μας, είπε κάποιος κάποτε. Επιβεβαιώνοντας το, ο γιος μου έχει το όνομα του πάτερα μου! Εγώ, στο μεταίχμιο των δύο, του παραδίδω ολοκληρωτικά το μέλλον μου να το καταστρέψει γλυκά!