Μπιφτέκια με τραχανά

0

Τον τραχανά τον λατρεύω. Τον αγαπούσα από μικρή. Μου θυμίζει τη γιαγιά μου, που μου τον έφτιαχνε σούπα με λίγο βουτυράκι και γάλα. Καθόμασταν στον καναπέ με αναμμένο τζάκι σκεπασμένες με μία κουβέρτα, τον τρώγαμε καυτό και μου έλεγε ιστορίες..

Τον τραχανά τον αγαπάει και η κόρη μου η Μαρία και μου τον ζητάει πολύ συχνά για βραδινό. Και φυσικά της τον φτιάχνω ακριβώς όπως μου τον έφτιαχνε η γιαγιά μου. Από τότε δε που ανακαλύψαμε τον σταρένιο τραχανά Βλάχα, μου ζητάει σχεδόν συνέχεια αυτόν. «Μαμά, τον μαύρο τραχανά θέλω», μου λέει.

Στο σπίτι μας κυκλοφορεί επίσης και ένα φοβερό αγόρι, το οποίο όμως δεν είναι και το πιο εύκολο στο φαγητό. Και όταν λέω «δεν είναι και το πιο εύκολο» δεν εννοώ ότι δεν τρώει –τουναντίον! Εννοώ ότι είναι περισσότερο fan των όχι και τόσο υγιεινών φαγητών. Ξέρετε, σουβλάκια, πίτσες, burger και όλα αυτά τα οποία ακούει μία μάνα και ανατριχιάζει.

Μόνο που η μάνα του συγκεκριμένου σπιτιού ξέρει ότι όλα αυτά «τα φαγητά απ’ έξω» μπορούν να μαγειρευτούν στο σπίτι. Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη φαντασία και όρεξη.

Και τι εννοώ: μία πίτσα γίνεται σπιτική με πολλά λαχανικά μέσα στην σάλτσα ντομάτας και ως toppings. Ένα σουβλάκι γίνεται φοβερό με λίγο κρέας μαγειρεμένο από εμάς (το κοκκινιστό που μας έχει μείνει π.χ.), λίγο τριμμένο λάχανο και καρότο. Το burger μπορεί να μαγειρευτεί με κρυμμένα λαχανικά.

Αυτό το αγόρι λοιπόν, ο Νικόλας μου, δεν τον ήθελε τον τραχανά. Και η αλήθεια είναι πως είχα προσπαθήσει και με το καλό και με το κακό να του τον δώσω. Απλά αρνείτο να τον φάει. «Οκ λοιπόν», σκέφτηκα μία μέρα. «Τι είναι αυτό που του αρέσει πάρα πολύ να τρώει; Burger. Εντάξει. Αφού Νικολάκη μου δεν τον θες τον τραχανά να τον φας, την ωραιότατη σουπίτσα που φτιάχνει η μανούλα, θα τον φας και δε θα τον καταλάβεις. Μέσα σε ένα λαχταριστό burger!».

Όταν φτιάχνω μπιφτέκια, πολλές φορές δε χρησιμοποιώ ψωμί. Μπορεί να βάλω μέσα πίτουρο βρώμης ή νιφάδες κινόας. Οπότε σκέφτηκα «μήπως να δοκιμάσω να τρυπώσω μέσα στο μπιφτεκάκι λίγο τραχανά;». Έτσι και έγινε. Ήταν Σάββατο βράδυ και είχαμε καλέσει φίλους στο σπίτι. Όταν ήρθε η ώρα του βραδινού, μπροστά στο κάθε παιδί εμφανίστηκε ένα πιάτο με ένα burger, σαλάτα και τηγανιτές πατάτες φούρνου (ξέρετε, τις πατάτες που τις κόβεις και αντί να τις τηγανίσεις, τις βάζεις στο φούρνο με λίγο λαδάκι από επάνω και γίνονται μούρλια). Τα burger εξαφανίστηκαν και ο Νικολάκης ούτε που κατάλαβε ότι είχε φάει τον τραχανά που τόσο πολύ δεν ήθελε. Two points for mom!

Θα μου πείτε τώρα (όπως πολλές μαμάδες με έχουν ρωτήσει): «Καλά, και είναι τρόπος αυτός; Να κρύβουμε τροφές;» Και θα σας απαντήσω: «Ναι. Είναι ο καλύτερος τρόπος, αν το παιδί μας δε θέλει να φάει κάτι υγιεινό. Ξεκινάμε να τα κρύβουμε και σιγά σιγά τα εμφανίζουμε. Αυτός, από την εμπειρία μου με τα βιβλία που έχω γράψει αλλά και με πολλά παιδιά που έχω ταΐσει, είναι ο καλύτερος τρόπος.»

Γιατί δηλαδή να έχω τύψεις που ο Νικόλας έφαγε τραχανά, μία τροφή υψηλής διατροφικής αξίας και θρεπτικότητας μέσα σε ένα μπιφτέκι; Γιατί να νιώθω άσχημα που του έδωσα να φάει κάτι του οποίου τα υλικά είναι φύσει αγνά και θρεπτικά, γεμάτα βιταμίνες, κάτι το οποίο περιέχει ασβέστιο, πρωτεΐνη και υδατάνθρακες; Και γιατί να νιώθω τύψεις που το παιδί μου τρώει πλέον ένα χειροποίητο προϊόν, φτιαγμένο με ολόφρεσκα υλικά από μία οικογένεια, την οικογένεια Μπεκιάρη, της οποίας αυτή η συνταγή περνά από γενιά σε γενιά από το 1965; Όχι φίλες μου. Καμία τύψη! Το αντίθετο. Μεγάλη χαρά!

Γι’αυτό λοιπόν, σας δίνω αυτή τη φοβερή συνταγή, για να φτιάξετε και εσείς αυτά τα λαχταριστά μπιφτέκια με τον τραχανά (και κρυμμένα λαχανικά βεβαίως, βεβαίως) και να δείτε να τα καταβροχθίζει το μικρό σας που μπορεί στην όψη της σούπας με τον τραχανά να γυρίζει το κεφάλι του από την άλλη μεριά. Και αν δεν τα κάνετε burger, τα συνοδεύετε με λίγο χυλοπιτάκι Βλάχα και έχετε ένα πιάτο μούρλια στο τραπέζι σας!

Μπιφτέκια με τραχανά ΒΛΑΧΑ