ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟ… ΑΥΤΟ

0

«Πόσο χαίρομαι που σε βλέπω! Νόμιζα ότι είχες φύγει ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ»
«Τι κάνεις εδώ; Πάμε να φύγουμε!»
«Δεν μπορούμε»
«Γιατί;»
«Γιατί… περιμένουμε»
«Περιμένουμε; Τι;»
«Περιμένουμε… ΑΥΤΟ!»
«Και τι μπορεί να είναι… ΑΥΤΟ;»

Οι Μικρές Ιστορίες δημιούργησαν μια πρωτότυπη θεατρική παράσταση για πολύ μικρά παιδιά (και όχι μόνον) εμπνευσμένη από το θεατρικό έργο «Περιμένοντας τον Γκοντό» του Σάμιουελ Μπέκετ. Με εμφανή εικαστικά στοιχεία και μινιμαλιστική προσέγγιση, «ΑΥΤΟ» ασχολείται με χιούμορ και φαντασία με το θέμα του χρόνου και της αναμονής, αγγίζοντας παράλληλα έννοιες που σχετίζονται με την απώλεια και την επανένωση με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Το Τaλκ μίλησε με τη συγγραφέα και σκηνοθέτιδα του έργου, την παιδαγωγό Κατερίνα Ανωγιαννάκη, για το ξεχωριστό της εγχείρημα, ένα ταξίδι στον κόσμο της παιδικής σκέψης και ένα παιχνίδι ανάμεσα στην πραγματικότητα και τη φαντασία όπου ο χρόνος δεν έχει θέση!

Θεατρική παράσταση για βρέφη εμπνευσμένη από τον Μπέκετ; Το «ΑΥΤΟ» είναι μια θεατρική παράσταση σχεδιασμένη από την παιδαγωγική ομάδα των Μικρών Ιστοριών, που αφορά παιδιά από 2 ετών και άνω, αλλά και ενήλικες που νιώθουν παιδιά και που θα ήθελαν να τρυπώσουν για λίγο στην παιδική σκέψη και στο παιδικό παιχνίδι. Η αρχική ιδέα προέρχεται πράγματι από το «Περιμένοντας τον Γκοντό» και αρκετά στοιχεία από το έργο του Μπέκετ είναι εμφανή τόσο στο σκηνικό όσο και στη θεατρική δράση.

Μα πώς είναι κάτι τέτοιο δυνατόν; Η Τίτα και η Λου, οι ηρωίδες, είναι δύο κορίτσια που καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης βρίσκονται κάτω από ένα δέντρο και… περιμένουν. Περιμένουν να έρθει «ΑΥΤΟ», χωρίς να γνωρίζουν πώς μπορεί να μοιάζει, τι είναι, ή πότε θα έρθει. Περιμένουν να έρθει «ΑΥΤΟ», χωρίς αυτό που περιμένουν να προσδιορίζεται ποτέ στην πραγματικότητα. Κατά τη διάρκεια της αναμονής τους τα αντικείμενα γύρω τους μεταμορφώνονται και όλα όσα φαντάζονται γίνονται πραγματικότητα.

Τι συμβολίζει «ΑΥΤΟ»; «ΑΥΤΟ» είναι όλα όσα μπορεί να κρύβει ένα παιδί στη φαντασία του και στο παιχνίδι που οργανώνει τόσο με τον εαυτό του όσο και με τους συνομηλίκους του. Εικόνες μη πραγματικές, μεταμορφώσεις, κόσμοι αρκετές φορές δυσνόητοι από εμάς τους ενήλικες. Στην παράσταση τίποτα δεν είναι πραγματικό, όλα διέπονται από ένα σουρεαλιστικό ύφος και όλα όσα ζουν οι ηρωίδες μπορεί να συμβαίνουν σε έναν κόσμο στον οποίο η φαντασία δεν μπαίνει σε πλαίσιο και καλούπι.

Γιατί επιλέξατε να «πειράξετε» ένα έργο του Μπέκετ και πώς μπορεί αυτό να αφορά μικρές ηλικίες παιδιών; Αν ξεκινήσουμε από τη φιλοσοφία που έχει η ομάδα μας, ότι όλα μπορούν να γίνουν κατανοητά από τα παιδιά, αρκεί να τους τα εξηγήσεις με τον τρόπο που μπορούν να τα αντιληφθούν. Στο πλαίσιο αυτό ΚΑΙ το έργο του Μπέκετ μπορεί να δώσει το ερέθισμα για δράση. Οι ήρωες στο «Περιμένοντας τον Γκοντό» περιμένουν κάτι και δεν μπορούν να φύγουν από το σημείο που βρίσκονται. Ο χρόνος δεν έχει σημασία, οι μέρες περνάνε και παραμένουν στο ίδιο σημείο περιμένοντας. Και στη δική μας παράσταση, οι ηρωίδες περιμένουν σε ένα συγκεκριμένο σημείο χωρίς να δίνουν ιδιαίτερη σημασία στο πού, στο πότε ή ακόμα και στο γιατί περιμένουν. Τα παιδιά δεν έχουν την αίσθηση του χρόνου και μάλιστα ο χρόνος δεν είναι κάτι που τα αφορά.

Άλλωστε, από τη στιγμή που γεννιόμαστε κάτι περιμένουμε… Πράγματι, το βρέφος περιμένει να φάει, περιμένει την αγκαλιά της μαμάς του, περιμένει να φτάσει στο σημείο που θέλει, ώστε να μπορέσει να αγγίξει το αγαπημένο του παιχνίδι. Μεγαλώνοντας, ο χρόνος μπαίνει πιο έντονα στη ζωή των παιδιών και τότε δηλώνουν συνεχώς ότι δεν αντέχουν να περιμένουν, δεν τους φτάνει η μέρα για παιχνίδι…

Ένα άλλο στοιχείο στην παράστασή σας είναι η επανάληψη… Στο «ΑΥΤΟ» τα συναισθήματα των ηρώων αλλάζουν συνεχώς, αλλά πάντα επαναλαμβάνονται. Χάνει και βρίσκει ο ένας τον άλλον με διάφορες αφορμές και πάντα η συνάντησή τους είναι ενθουσιώδης σαν την πρώτη φορά. Και τα παιδιά έχουν ανάμεικτα συναισθήματα που δεν εξηγούνται πάντα και πολλές φορές τα εκφράζουν με παράξενους τρόπους. Για παράδειγμα, θα τσακωθώ πολύ με τον φίλο μου και θα του θυμώσω, αλλά την αμέσως επόμενη στιγμή θα τον αγκαλιάσω και θα θέλω να είμαι μαζί του. Όλα αυτά τα στοιχεία, λοιπόν, τους χαρακτήρες, το σκηνικό ή ακόμα και κάποιες χαρακτηριστικές σκηνές της παράστασης του Μπέκετ, τις προσαρμόσαμε και συνθέσαμε το… «ΑΥΤΟ»! Σας περιμένουμε να το περιμένουμε μαζί!

Η παράσταση θα κάνει πρεμιέρα την Κυριακή 28 Φεβρουαρίου στις 11:30 το πρωί και θα παίζεται στις Μικρές Ιστορίες κάθε Σάββατο στις 18:30 και κάθε Κυριακή στις 12:00 μέχρι και την Κυριακή 3 Απριλίου 2016. Μετά θα ταξιδέψει στην Κρήτη…

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: 

Κείμενο-σκηνοθεσία: Κατερίνα Ανωγιαννάκη

Μουσική επιμέλεια: Μιμή Νικολαΐδη

Παίζουν: Ζωή Τραντσίδου, Σοφία Χονδρογιάννου

Παραγωγή: Μικρές Ιστορίες

Χορηγός επικοινωνίας: Τaλκ

Γενική είσοδος: 8 ευρώ

Τηλέφωνο κρατήσεων: 210-9227730

Πού: Μικρές Ιστορίες, Δημητρακοπούλου 70, Κουκάκι, στάση μετρό Συγγρού-Φιξ