ΤΑ ΧΑΠΙΑ ΤΟΥ

0

Να του δώσω σιρόπι, αντιβιοτικό, εκείνο το χαπάκι που μου σύστησε η γειτόνισσα; Να του το παρουσιάσω σαν γλυκάκι ή καραμελίτσα για να το καταπιεί πιο εύκολα το μικρό; Έχει μείνει λίγο από το φάρμακο με το οποίο έπεσε την άλλη φορά ο πυρετός, να του δώσω αυτό; Ή μήπως να πάρω πάλι τον γιατρό; Τα φάρμακα θεραπεύουν την ασθένεια, προλαμβάνουν τυχόν επιπλοκές, ανακουφίζουν από τα δυσάρεστα συμπτώματα, καταπραΰνουν τον πόνο, αλλά υπό προϋποθέσεις: το λιγότερο είναι αναποτελεσματικό, το περισσότερο επικίνδυνο.

Υπάρχουν εννέα χρυσές συμβουλές για τη σωστή χρήση των φαρμάκων:

• Χορηγείτε φάρμακα μόνο εφόσον έχετε συμβουλευτεί τον παιδίατρό σας αφού αυτός είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει ασφαλή διάγνωση αλλά και να συστήσει θεραπεία.
• Ζητήστε από τον γιατρό να σας δώσει ακριβές χρονοδιάγραμμα για τη φαρμακευτική αγωγή. Αν η κατάσταση του μικρού ασθενή δεν βελτιωθεί σε εύλογο χρονικό διάστημα –που θα καθορίσει ο γιατρός– επικοινωνήστε μαζί του για νεότερες οδηγίες.
• Εάν κατά τη διάρκεια της θεραπείας εμφανιστεί πρόβλημα με το φάρμακο, ενημερώστε αμέσως τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό.
• Μη διακόπτετε τη θεραπεία επειδή διαπιστώνετε σημάδια βελτίωσης ή επειδή τα συμπτώματα παρουσιάζουν ύφεση. Είναι σημαντικό να ακολουθείτε πιστά τις οδηγίες του παιδίατρου.
• Μελετήστε προσεκτικά το φύλλο οδηγιών κάθε φαρμάκου ώστε να είστε ενημερωμένοι για πιθανά προβλήματα, παρενέργειες ή αλλεργίες μετά τη λήψη του.
• Τηρήστε με θρησκευτική ευλάβεια τους κανόνες χορήγησης κάθε φαρμάκου. Σημειώστε σε ένα χαρτί την ακριβή δοσολογία και τις ώρες χορήγησης. Χρησιμοποιείτε το δοσομετρικό κουταλάκι που συνήθως υπάρχει στις συσκευασίες ή τη λύση της σύριγγας ώστε να μετράτε ακριβώς την ποσότητα που χρειάζεστε.
• Καθαρίζετε σε τακτά διαστήματα το οικιακό φαρμακείο ώστε να γνωρίζετε ποια φάρμακα έχετε στη διάθεσή σας και μπορείτε να χρησιμοποιείτε, ποια οδεύουν προς τον κάλαθο των αχρήστων και ποια ήδη έχουν λήξει ώστε να τα ανανεώσετε.
• Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δείχνετε στα αντιβιοτικά, καθώς έχουν σύντομη διάρκεια ζωής και κατανάλωσης μετά το άνοιγμά τους. Διατηρούνται για 15 ημέρες. Χρειάζονται ανακίνηση πριν από τη χορήγησή τους. Επίσης, καλό είναι 15 λεπτά πριν από τη χορήγησή τους να τα αφήνετε εκτός ψυγείου σε θερμοκρασία δωματίου.
• Ποτέ μην αποκαλείτε το φάρμακο «καραμέλα» προκειμένου να πείσετε τα παιδιά να το δοκιμάσουν και να το καταναλώσουν! Σκεφθείτε το ενδεχόμενο να βρεθεί το σιρόπι ή η αντιβίωση στα χέρια του σε ανύποπτο χρόνο και επιλέξτε άλλη τακτική για να εξασφαλίσετε τη συνεργασία με το παιδί. Επίσης, καλό είναι να μη λαμβάνετε τυχόν δικά σας φάρμακα μπροστά σε μικρά παιδιά διότι ελλοχεύει ο κίνδυνος να προσπαθήσουν να σας μιμηθούν!

 

Το φαρμακείο του σπιτιού: Το ιδανικό ντουλάπι για να αποθηκεύσετε τα φάρμακα μικρών και μεγάλων στο σπίτι (πρέπει να) είναι σε χώρο με ξηρή ατμόσφαιρα, σκιερό, δροσερό, προστατευμένο από την υγρασία (οπότε αντιλαμβάνεστε ότι το σύνηθες σημείο, δηλαδή το ντουλάπι του μπάνιου, είναι απλώς ακατάλληλο). Το ντουλάπι αυτό πρέπει να περιέχει οπωσδήποτε:

• Επιδεσμικό υλικό: τραυμαπλάστ για μικρές πληγές, αποστειρωμένες γάζες για μεγαλύτερες πληγές, ελαστικό επίδεσμο για διαστρέμματα, αιμοστατικό επίδεσμο για πληγές που αιμορραγούν και αυτοκόλλητη ταινία
• Βαμβάκι
• Ιωδιούχο αντισηπτικό και οξυζενέ για τον καθαρισμό των πληγών
• Παυσίπονα: για τον πυρετό και την ανακούφιση από πονοκεφάλους, πονόλαιμο, πόνους περιόδου, νευραλγίες. Προτιμήστε τα απλά παυσίπονα και, φυσικά, σιρόπι παρακεταμόλης για τους παιδικούς πυρετούς
• Αντιφλεγμονώδη αλοιφή για διαστρέμματα και μυϊκούς σπασμούς
• Αντιισταμινική ή κορτιζονούχα αλοιφή για τα τσιμπήματα καθώς και αντιισταμινικό σιρόπι
• Αντισηπτικό κολλύριο για τα μάτια
• Εντομοαπωθητικά
• Ηλεκτρονικό θερμόμετρο
• Γάντια αποστειρωμένα μίας χρήσης
• Αμπούλες φυσιολογικού ορού για τη ρινική συμφόρηση
• Σύριγγες για τη χορήγηση φαρμάκων

 

Τα αντιβιοτικά στο στόχαστρο: Όταν πρωτοχρησιμοποιήθηκαν στη δεκαετία του 1940 τα αντιβιοτικά αποτέλεσαν πραγματική επανάσταση στον πόλεμο κατά των ασθενειών και των βακτηρίων που τις προκαλούν. Η υπερβολική χρήση τους όμως τα τελευταία χρόνια είχε αποτέλεσμα την ανάπτυξη ισχυρών και ανθεκτικών βακτηρίων που δεν «εξοντώνονται» πλέον από τα αντιβιοτικά. Ειδικά στη χώρα μας τα ποσοστά αντοχής  των μικροβίων ξεπερνούν τα ποσοστά κάθε άλλης ευρωπαϊκής χώρας και δίνουν στην Ελλάδα μια ακόμη αρνητική «πρωτιά». Η Ελληνική Παιδιατρική Εταιρεία συστήνει πλέον εμφατικά στους γιατρούς να μη συνταγογραφούν αντιβιοτικά, εκτός και εάν υπάρχει σαφής ένδειξη χορήγησης. Αναφέρει λοιπόν ότι αντιβιοτικά χορηγούνται σε περιπτώσεις βρογχοπνευμονίας, πνευμονίας, βήχα με μικροβιακά αίτια, οξείας μέσης ωτίτιδας, στρεπτοκοκκικής φαρυγγίτιδας, αμυγδαλίτιδας, χρόνιας ιγμορίτιδας.