HOTΑΠΟΨΕΙΣ #BLACKOUTTUESDAY από Μαρκέλλα Δήμου 2 Ιουνίου, 2020 από Μαρκέλλα Δήμου 2 Ιουνίου, 2020 0 #blackouttuesday Είναι σαν να πνίγεσαι… Το Τaλκ αναγκάστηκε να μείνει για ένα διάστημα σπίτι. Σε αυτόν το γνωστό κατ’ οίκον περιορισμό που τον ντύσανε με τα γνωστά hashtags, τον βάφτισαν κίνημα και τον έκαναν να μοιάζει με το απόλυτο επίτευγμα της ανθρωπότητας. Λέγαμε, λοιπόν, όλοι #μένουμε σπίτι. Για να προστατεύσουμε τους άλλους, τους ευπαθείς ̶ όχι εμάς. Ή όχι μόνο εμάς. Και αυτό ήταν το μεγαλύτερο ψέμα. Μείναμε σπίτι για να προστατεύσουμε τους μοναδικούς εαυτούς μας και τους πολύ κοντινούς γύρω μας. Κανέναν άλλον. Οι «άλλοι» δεν μας ένοιαζαν ποτέ. Πεθαίνουν πολλοί άλλοι. Από πείνα, από προσφυγιά, από μπότες. Από αδιαφορία, από ξύλο, από κακοποίηση, από αρρώστιες. Και αυτό δεν άλλαζε ποτέ κάτι από τη δυτική ζωούλα μας. Συνέχιζε με κανονικούς ρυθμούς που δεν ήμασταν ποτέ διατεθειμένοι να σταματήσουμε. Μέχρι που κάποιος είπε «ψιτ, φίλε, μπορεί να είναι και η δική σου η σειρά». Οπότε πατήσαμε ένα ωραιότατο φρένο, καθίσαμε στους καναπέδες μας, μετρούσαμε κρούσματα και θανάτους, εξαντλήσαμε κάθε είδους μαγιά από ράφια και ψυγεία, καβαλήσαμε σαν τους ηλίθιους από ένα ποδήλατο και αμοληθήκαμε στη μέση του δρόμου, βγάζαμε 28 φορές το 24ωρο το σκύλο μας για κατούρημα, απλώναμε τις σακούλες του σούπερ μάρκετ στα μπαλκόνια, απολυμάναμε μέχρι και τα απολυμαντικά, πείσαμε τους εαυτούς μας ότι ανακαλύψαμε ένα νέο «εδώ και τώρα», έναν άλλον ̶ καταπληκτικό ̶ τρόπο ζωής και περιμέναμε να συνεχίζουμε να μην πεθάνουμε. Τότε, θυμάμαι, κυκλοφορούσαν κάποια βίντεο στα social media, βίντεο ανθρώπων που νοσούσαν και περιέγραφαν την εμπειρία τους. Είναι σαν να πνίγεσαι ̶ σαν να μην μπορείς να πάρεις ανάσα. Ξέρεις, όπως ένιωθε ο George Floyd. O κάθε George Floyd. Το μαρτυρά και η απομαγνητοφώνηση των τελευταίων φράσεων που τρομαγμένα κατάφερε να εκστομίσει ενώ ΠΝΙΓΟΤΑΝ. Αν δεχόμαστε να ζούμε σε έναν κόσμο τέτοιο, προτείνω να ξανακλειστούμε στα σπίτια μας και να μην ξαναβγούμε ποτέ. Η απομαγνητοφώνηση It’s my face man I didn’t do nothing serious man please please please I can’t breathe please man please somebody please man I can’t breathe I can’t breathe please man can’t breathe, my face just get up I can’t breathe please, a knee on my neck I can’t breathe shit I will I can’t move mama mama I can’t my knee my neck I’m through I’m through I’m claustrophobic my stomach hurt my neck hurts everything hurts some water or something please please I can’t breathe officer don’t kill me they’re gonna kill me, man come on man I cannot breathe I cannot breathe they’re gonna kill me they’re gonna kill me I can’t breathe I can’t breathe please sir please please please I can’t breathe 0 FacebookTwitterPinterestEmail Προηγούμενο άρθρο ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ Επόμενο άρθρο ΕΝΑ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΟΠΟΥ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ… ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Από πού αντλούν τις σούπερ δυνάμεις τους οι παιδαγωγοί προσχολικής ηλικίας; The Meet Market #EasterEdition στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων Τέμπη: Ανοιχτή η υπόθεση για περαιτέρω έρευνα από το Ευρωκοινοβούλιo Ταξίδι με παιδιά Εξερευνώντας τα μυστικά του εγκεφάλου Αγάπη, πάνω από όλα