Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος: Ο “άνθρωπος-ορχήστρα” είναι ένας παιδικός μου ήρωας

Ο Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος, γνωστός και ως Άνθρωπος-Ορχήστρα, επέστρεψε με την πολυαγαπημένη «Τρελή Τρελή Αλφαβήτα», μια παράσταση για μικρά και μεγάλα παιδιά, στο «Θέατρον» του Κέντρου Πολιτισμού Ελληνικός Κόσμος, στην αίθουσα «Ιφιγένεια». Το Τaλκ τον συνάντησε και συζήτησαν περί μουσικής, και όχι μόνο!

Γεια σου, είσαι ο Αλκιβιάδης ή ο Άνθρωπος-Ορχήστρα; Πόσο ταυτίζονται οι δυο αυτές περσόνες;
Ο «Άνθρωπος-Ορχήστρα» είναι ένας παιδικός μου ήρωας απ’ όταν έβλεπα μικρός την ταινία «Mary Poppins». Φτιάχνοντας το πολύ-όργανό μου, προσπάθησα να κουβαλήσω κι εγώ στις πλάτες μου λίγη από τη μαγεία του, δεν ταυτίζομαι όμως πάντα μαζί του. Για παράδειγμα, στις θεατρικές παραστάσεις που συμμετέχω ή σε ζωντανά προγράμματα πιο «rock» ή στις προπονήσεις Hapkido. Μάλλον, ταυτίζομαι όταν ξαναγίνομαι παιδί.

Πώς και πότε γνώρισες τη Ράνια Μπουμπουρή και φτιάξατε την περίφημη «Τρελή Τρελή Αλφαβήτα», αρχικά ως βιβλίο-CD από τις Εκδόσεις Ψυχογιός και έπειτα ως παράσταση; Θυμάμαι σας είχαμε δει με τα παιδιά μου μικρά (τώρα πια είναι στη φάση που δεν μου μιλάνε καν) πριν από πολλά, πολλά χρόνια! Ενώ το CD σας έχει… λιώσει προ πολλού;
Γνωριστήκαμε σε μια προπόνηση Hapkido που έκανε ο εξαιρετικός φίλος και δάσκαλος, o Μιχάλης Ροζάκης. Μετά από χρόνια και ενώ δεν είχαμε, η αλήθεια είναι, ιδιαίτερες σχέσεις, μου έστειλε τα ποιήματα και σε απάντηση εγώ της έστειλα τις μουσικές. Κάπως, έτσι, ξεκίνησε μια εντελώς ξεχωριστή για μένα συνεργασία.

Τι πιστεύεις; Πού οφείλεται η επιτυχία και η διαχρονικότητα της παράστασης; Α, και για όσους δεν ξέρουν, ποια είναι η… υπόθεσή της και σε ποιες ηλικίες απευθύνεστε; 
Μάλλον στο ότι μεγαλώνει και εξελίσσεται μαζί μας, ενώ ταυτόχρονα παραμένει, όπως και εμείς, «θεότρελη». Πέραν από την πλάκα, είναι μια παράσταση όπου ο Άνθρωπος-Ορχήστρα σκαρώνει παρέα με τα παιδιά τραγούδια για καθένα από τα γράμματα της Αλφαβήτας σε μία περιπέτεια γεμάτη απίθανους ήρωες, τους οποίους υποδύεται ο Λευτέρης Ελευθερίου. Εκτός από εμάς, επί σκηνής παίζει ζωντανά μουσική ο Οδυσσέας Κωνσταντόπουλος ενώ υπάρχουν, επίσης, βίντεο-προβολές από την υπέροχη εικονογράφηση της Χρύσας Σπυρίδωνος, αλλά και κουκλοθέατρο.

Όπως προείπες, παρέα σου στον Ελληνικό Κόσμο έχει προστεθεί ο Λευτέρης Ελευθερίου aka Αλφαβητούλης, ένας κορυφαίος Έλληνας κωμικός! Πώς συνεργάζεστε και ποιος είναι ο ρόλος του καθενός σας πάνω στη σκηνή;
Ο Λευτέρης είναι το καλλιτεχνικό alter ego μου. Από την πρώτη στιγμή που βρεθήκαμε πριν από χρόνια μαζί στη σκηνή για ένα βραδινό μουσικό πρόγραμμα, ήταν σαν να δουλεύαμε μαζί χρόνια. Έχουμε πολύ καλή χημεία και επικοινωνία πάνω και κάτω από τη σκηνή. Σε αυτή την παράσταση, έχουμε βάλει και οι δύο τις τρελές μας ιδέες –εγώ ως Άνθρωπος Ορχήστρα αλλάζω μουσικά όργανα, ενώ αυτός ως Αλφαβητούλης αλλάζει πρόσωπα… Κάτι τέτοιο…

Ποιο είναι το αγαπημένο σου γράμμα-τραγούδι;
Το «Θ» που τραγουδάει στο δίσκο εξαιρετικά ο Χρήστος Λούλης. Για κάποιον λόγο, που δεν μπορώ να εξηγήσω, είναι ένα τραγούδι που του έχω ιδιαίτερη αδυναμία. Ο Λευτέρης από την άλλη στην παράσταση του, έχει δώσει μια δική του επίσης αγαπημένη διάσταση. «Να παίζει κανείς ή να μην παίζει, ιδού η απορία».

Θέλω, κλείνοντας, να μας μιλήσεις, πέραν από την παράσταση, για την εκπαιδευτική διάσταση της μουσικής. Γιατί, ως μουσικός, θα πρότεινες στους γονείς να δώσουν στα παιδιά τους την ευκαιρία να «δοκιμαστούν» σε ένα ωδείο;
Η μουσική βελτιώνει τη μνήμη, τη συγκέντρωση, τον συντονισμό, τη λεπτή κινητικότητα και ένα σωρό άλλες δεξιότητες. Προσαρμόζεται στην ηλικία, στις ανάγκες και τους στόχους κάθε μαθητή, ακόμη και στα μουσικά του γούστα. Πέρα από αυτό όμως είναι ένας ολόκληρος κόσμος. Στο Ωδείο οι μαθητές γνωρίζονται μεταξύ τους, κάνουν παρέες και κοινωνικοποιούνται και φυσικά συμμετέχουν σε συναυλίες και εκδηλώσεις κάτι που τους δίνει αυτοπεποίθηση και ικανοποίηση.