ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

0

Με μια  φρίκη μπουρδουκλωμένη με ανακούφιση που είμαστε ζωντανοί, παρακολουθουμε  ανθρώπινες ψυχές να ναυαγούν…να χάνονται… να φεύγουν από τη στεριά γιατί, έτσι απλά, κάποιοι αποφάσισαν να γίνει η ζωή τους κόλαση και τελικά χάνονται από   πνιγμό αναζητώντας σωτηρία.

Συμμετέχουμε αμέτοχοι σε ένα θρίλερ…

Αναρωτιέμαι πραγματικά πόσο κοστολογεί κάποιος τη ζωή. Πως κάποιος αποφασίζει  για την ζωή του άλλου…

Με πιάνει ένας πανικός ξερός.

Μια φωνή προσπαθεί να βγει από μέσα μου αλλά και αυτή πνίγεται και τελικά την ξεβράζει κάποιο  κύμα στο πουθενά…

Άδεια και όμως τόσο γεμάτη από πόνο και φόβο για τη ζωή μου, βλέπω στον πνιγμό των συνανθρώπων μου και τον δικό μου.

Η τελευταία εικόνα, αυτού του μικρού παιδιού, έχει σχηματίσει μέσα μου ένα μεγάλο χάος. ο θάνατος είναι ο μεγαλύτερος εχθρός της ζωής και συγχρόνως ο πιο πιστό σύμμαχος της. Απόψε όμως δεν μπορώ να ηρεμήσω την ψυχή μου με φιλοσοφικές παρηγοριές…

Απόψε δεν μπορώ παρά να αφεθώ σε ένα βαθύ πένθος.

Έχω θυμό και οργή και δεν ξέρω πού να την απευθύνω μιας και από τη μία φαντάζει όλο αυτό τόσο μακρινό , έτσι που το παρακολουθώ μέσα στη σιγουριά, την εικονική, αφού και το έθνος μου επίσης πνίγεται τόσο κοινωνικά όσο οικονομικά.

Πώς να βοηθήσω; Τι να κάνω; Τι να προσφέρω;

Αισθάνομαι ένα πιόνι σε ένα παιχνίδι με ζάρια δίχως κανόνες…

Ένα πιόνι που το κινούν χοντρά και βρώμικα  απο λάσπη και αίμα χέρια με κάτι μακρυά και γιγάντια δάχτυλα, στολισμένα με δαχτυλίδια, νεκροκεφαλές.

Βουτάνε με λαιμαργία σε μπολ με ανθρώπινες σάρκες για να μπουκώσουν τα στόματα τους…

Η ζωή τους, ο θάνατος μας…

 

Η Σουζάνα Παπαφάγου είναι κλινική ψυχολόγος, ομαδική- οικογενειακή ψυχοθεραπεύτρια. Θα τη βρείτε στο http://kaleidoskopiopsychis.blogspot.gr/