ΟΙ ΕΠΩΝΥΜΕΣ ΜΑΜΑΔΕΣ ΟΜΟΡΦΑ ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΖΟΝΤΑΙ

0

Ήταν κάποτε δυο καλές γνωστές, θα μπορούσες να τις πεις και φίλες. Ξανθές, καλλίγραμμες, υπερφιλόδοξες, με επιφανείς συζύγους, πολλά παιδιά, εντυπωσιακές βίλες στα βόρεια προάστια, σκαφάτες διακοπές σε κοσμικά θέρετρα και γκαρνταρόμπες-θησαυροφυλάκια. Η μία, ως διευθύντρια της ελληνικής Vogue, έχαιρε τον τίτλο της Ελληνίδας Άννα Γουίντουρ, η άλλη εκείνον της εγχώριας τηλεοπτικής queen.

Η πρώτη (Έλενα Μακρή-Λυμπέρη), αποτύπωνε στα εξώφυλλα των γκλαμουρογκοσιπάτων περιοδικών της όλα τα ζωογόνου σημασίας ενσταντανέ της ζωής της δεύτερης ‒βλέπε γάμους, εγκυμοσύνες, γεννητούρια κ.λπ.‒, η δεύτερη (Ελένη Μενεγάκη) φιλοξενούσε την πρώτη στον καναπέ της εκπομπής της εκμαιεύοντάς της πληροφορίες που θα μπορούσαν κάλλιστα να φέρουν τον τίτλο «να ’χαμε να λέγαμε».

Τα χρόνια πέρασαν, οι εποχές δεν άντεξαν το ειδικό βάρος του χλιδάτου modus vivendi και του χαρωπού «Κυριακή-γιορτή και σχόλη να ’ταν η ζωή μας όλη» που λάνσαραν αντιστοίχως, περιορίζοντας την πρώτη στην πιάτσα εβδομαδιαίων γκοσιπάτων περιοδικών και τη δεύτερη στα απόνερα της μεσημεριανής ζώνης. Και, ξάφνου, ως εκ θαύματος, οι εν λόγω κυρίες βγήκαν και πάλι στη στεριά της τριτοκοσμικής lifestyle επικαιρότητας με αφορμή ένα παιδικό πάρτι! Ναι, ένα παιδικό πάρτι από εκείνα με τις χαρωπές φατσούλες, τα πολύχρωμα μπαλόνια και τα χαρούμενα γέλια, ένα παιδικό πάρτι σαν το δικό μου και το δικό σου, με μία ειδοποιό διαφορά: στη θέση των animatrices έστεκαν εκείνες, σ’ ένα ψυχαγωγικό υπερθέαμα που είδαμε όλοι και που, αν μη τι άλλο, μας έκανε να γελάσουμε με την ψυχή μας! Ας το χαρούμε λοιπόν γι’ ακόμη μια φορά!

Είναι αρχές Φεβρουαρίου όταν η εγχώρια τηλεοπτική queen διοργανώνει ένα πάρτι για τα γενέθλια της μικρότερης κόρη της, στο οποίο, ως διά μαγείας, τρυπώνει κάποιος ο οποίος εν συνεχεία δίνει στην επικεφαλής του γκοσιπάτου περιοδικού φωτογραφικά ενσταντανέ από την εν λόγω γιορτή. Η τελευταία δημοσιεύει τις φωτογραφίες των παιδιών φορώντας στα μουτράκια τους πίξελ και στο εξώφυλλο τον πιασάρικο τίτλο: «Η Ελένη Μενεγάκη μάς υποδέχτηκε στο πάρτι γενεθλίων της μικρής Βαλέριας». Και κάπου εδώ το δικό μας πάρτι ξεκινά! Η εγχώρια τηλεοπτική queen κάνει ασφαλιστικά μέτρα ζητώντας να αποσυρθεί το τεύχος ή να αφαιρεθούν οι σχετικές φωτογραφίες με το πρωτοδικείο Αθηνών να απορρίπτει το αίτημά της και την επικεφαλής του γκοσιπάτου περιοδικού να παίρνει χοντρές ανάποδες επιδιδόμενη σε μία άνευ προηγουμένου επίθεση μέσα από το προσωπικό της blog.

Ποια έχει δίκιο; Καμιά τους! Ποια έχει άδικο; Και οι δυο τους! Όσον αφορά την τηλεοπτική queen, έχει αναμφισβήτητα το δικαίωμα, όπως άλλωστε και η κάθε μάνα, να μην επιθυμεί να βλέπει τα παιδιά της «κρεμασμένα» στα περίπτερα, ακόμη κι αν το μόνο που φαίνεται από αυτά είναι τα ρούχα τους. Πίσω όμως από αυτό και πέρα από αυτό υπάρχει μία έννοια που οι βλάχοι τη λένε «τσίπα» και οι αρχαίοι «ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος». Όταν κάποιος ‒και στην εν λόγω περίπτωση αυτό το «κάποιος» είναι κάτι περισσότερο από συγκεκριμένο στο πρόσωπο της αλλοτινής Ελληνίδας Άννας Γουίντουρ‒ μας έχει κάνει πρώτες μούρες στο πανελλήνιο είναι τουλάχιστον αναξιοπρεπές, στο πρώτο του λάθος, στην πρώτη του στραβή, να του το ανταποδίδουμε πετώντας του ασφαλιστικά μέτρα στη μούρη. Όπως είναι τουλάχιστον «μικρό» να ξεχνάμε όλες τις στιγμές που τον παρακαλούσαμε, εμμέσως πλην σαφώς, να μας κάνει «μεγάλες» και που το έκανε γιατί απλώς πίστεψε σε εμάς.

Όσον αφορά τώρα την αλλοτινή Γουίντουρ, είναι τουλάχιστον αφελές να μη γνωρίζει ότι σ’ αυτόν τον χώρο οι μάχαιρες καρφώνονται χωρίς καμία αιδώ στην πλάτη σου ‒ανεξαρτήτως αν φοράς Chanel ή Zara‒ όπως είναι τουλάχιστον «χαμηλό» να επιδίδεσαι σε χαρακτηρισμούς που δεν συνάδουν με το επίπεδο της κατά τα λοιπά υψηλής σου τάξης: «Ακόμη και εξώφυλλο στη Vogue την έκανα, που αμφιβάλλω αν ήξερε να προφέρει τα ονόματα των σχεδιαστών, και που έδωσα μάχη για να επιβάλω μία tv persona άνω των 40 ετών», γράφει με φανερή τη διάθεση ειρωνείας του χαμηλού επιπέδου της παρουσιάστριας για να συνεχίσει λίγο παρακάτω καρφώνοντας και την επαγγελματική της υπόσταση: «Προσωπικά, δεν βρίσκω καν ενδιαφέρουσα εδώ και χρόνια τη δουλειά της Ελένης Μενεγάκη. Βλέπω πόσο βαριέται (έως και τσίκλα μασάει, χωρίς αιδώ, κατά τη διάρκεια της εκπομπής της) και τη μεταδίδει κιόλας αυτήν τη βαρεμάρα στο κοινό της. Είναι απλά καθισμένη, μόνιμα απροετοίμαστη, ρεπορτάζ δεν κάνει, γιατί δεν ξέρει να κάνει».

Αποκορύφωμα των παραπάνω, η στιγμή όπου η αλλοτινή Γουίντουρ χαρακτηρίζει την παρουσιάστρια «σουλτάνα Χουρέμ», δηλαδή ό,τι πιο σιχαμερό, κακό, δολοπλόκο και ποταπό έχει γνωρίσει μέχρι σήμερα το θηλυκό γένος και η παγκόσμια ιστορία! Αναμένοντας να σπάσω κι άλλη πλάκα με τις επόμενες κινήσεις αμφοτέρων, σκέφτομαι ότι είναι τουλάχιστον λυπηρό να ξεκατινιάζεσαι με αφορμή ένα παιδικό πάρτι. Είναι τουλάχιστον τραγικό να μην μπορείς να φερθείς σαν κυρία γελώντας με τη «στραβή» του φίλου σου ρίχνοντάς του απλώς ένα face to face μπινελίκι. Είναι τουλάχιστον ευτελές να βυθίζεις τον κόσμο σε ακόμη περισσότερη βλακεία. Και είναι τουλάχιστον ευτυχές, που όλες εμείς οι ανώνυμες μαμάδες έχουμε τη δύναμη και την αθωότητα να περνάμε τόσο όμορφα στα πάρτι των δικών μας παιδιών…