ΜΕΡΕΣ ΜΕ ΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΜΟΥ-10

0

Δικαστήριο οδού Ορφέως
Δικαστής: Παππούς Α.
Κατηγορούμενος: Ανδρέας, 6 χρόνων
Κατήγορος: Έλια, 9 χρόνων
Μάρτυρας: Γιαγιά Ε.

Πρακτικά:
Κατήγορος
Ο Ανδρέας είναι άδικος και ζαβολιάρης στο ποδόσφαιρο γιατί εγώ σούταρα, εκείνος απέκρουσε και έβγαλε άουτ και επειδή είναι δική του η μπάλα έλεγε ότι θα κάνει αυτός το άουτ.

Κατηγορούμενος
Όχι, λέει ψέματα, κύριε Δικαστή. Δεν το έβγαλα εγώ. Το λέει μόνο και μόνο για να έχει εκείνη την μπάλα. Είναι δική μου η μπάλα και δεν είμαι ζαβολιάρης στο σπίτι.

Μάρτυρας
Καλησπέρα, κύριοι, κυρίες. Το απόγευμα είχα αναλάβει να προσέχω τα εγγόνια μου. Καθόμουν λοιπόν στον κήπο και έπινα τον καφέ μου όταν άκουσα ότι ο Ανδρέας φώναζε συνέχεια ότι η μπάλα είναι δική του. Δεν είδα καλά τη σκηνή, αλλά αμέσως μετά σταμάτησε το παιχνίδι και διέκρινα ότι υπήρχε πολλή ένταση στους παίκτες.

Δικαστής
Μάλιστα, έχουμε μια κλασική περίπτωση αδερφικού καβγά. Δυστυχώς η δικαιοσύνη σηκώνει τα χέρια ψηλά. Καταλαβαίνω απόλυτα το αίσθημα αδικίας που νιώθουν και οι δύο, γι’ αυτό θα προσπαθήσω με την απόφασή μου να ηρεμήσω τα πνεύματα. Ο Ανδρέας κρίνεται… «δικαιολογημένα» ένοχος για παρεμπόδιση της ομαλής εξέλιξης του αγώνα. Ως ποινή ορίζεται ένα γκολ εις βάρος του στον επόμενο αγώνα και το δικαίωμα να σουτάρει ένα πέναλτι στο τέλος.
Αν η κατήγορος έχει αντίρρηση μπορεί να ζητήσει έφεση και να προετοιμαστεί για το ανώτατο δικαστήριο της οικογένειας.

Λύεται η συνεδρίαση, παρακαλώ πολύ να πάτε στην κουζίνα για το γάλα σας και μετά μπάνιο.