ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2013- ΑΓΑΠΑ ΜΕ ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ

Τον τελευταίο καιρό το πρωτάκι μου κατεβαίνει από το σχολικό του σιγοτραγουδώντας : «…μια φορά και έναν καιρό ήταν η Ελλάδα, πολλά κιλά πολιτισμός και τόνους εξυπνάδα, μα ήρθαν οι πολιτικοί, χρεώσανε τα πάντα…» και διάφορα τέτοια αγανακτισμένα, που τα ακούνε οι παππούδες του και γελάνε συγκαταβατικά κουνώντας το κεφάλι με νόημα τύπου: «Πες τα, παιδάκι μου…». Εξοργίζομαι. Και όχι για τις άχαρες, μικρομεγαλίστικες δήθεν ραπ χορευτικές κινήσεις του. Αλλά για το ότι μπαίνει και αυτός με τη σειρά του, σαν αυθεντικός Έλληνας, στη δίνη του κυνισμού και της μνησικακίας. Αναρωτιέμαι ποιος καλλιεργεί στα παιδιά μας αυτήν τη μη-δύναμη της αντιπαραγωγικής αμφισβήτησης; Εμείς πιθανότατα. Που αντιστεκόμαστε με το να μην πληρώνουμε τίποτα, να μη συμμορφωνόμαστε σε τίποτα, να κατηγορούμε τους πάντες και τα πάντα. Εμείς που δώσαμε στην ηθική τη σχετικότητα που δεν της ταιριάζει και στη βία τη δύναμη που δεν θα έπρεπε να έχει. Και το σχολείο, που μπορεί να μην τα μαθαίνει να μισούν, αλλά δεν είμαι και σίγουρη για το πόσο τα κάνει να αγαπούν. Τον διπλανό τους, τον ξένο, τον δάσκαλο, τη γλώσσα τους, την ιστορία τους… τον εαυτό τους.
Πότε θα καταλάβουμε ότι αυτό το μονοπάτι του μίσους και της βίας δεν μας βγάζει πουθενά, μόνο πίσω μάς γυρίζει. Η Ελλάδα του Αριστοτέλη κάποτε έθεσε τους κανόνες για το μεγάλο στοίχημα της ανθρωπότητας: «Αγάπα τον πλησίον σου ως σεαυτόν». Η Ελλάδα τού σήμερα χάνει το στοίχημα παταγωδώς. Ο Bauman λέει πως η αποδοχή του κανόνα να αγαπάς τον πλησίον σου είναι η γενέθλια πράξη της ανθρωπότητας. Είναι το πέρασμα από το ένστικτο της επιβίωσης στην ηθικότητα. Όμως υποθέτει σιωπηρά την αγάπη για τον εαυτό ως α-προϋπόθετα δεδομένη. Από εκεί ξεκινά η δική μας αποτυχία. Εξοργίζομαι λοιπόν όταν ακούω τέτοια στιχάκια, γιατί θέλω τα παιδιά μου να βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο, θέλω τα μαθηματικά της ζωής τους να είναι στο ΣΥΝ, θέλω η γραμματική τους να έχει πολλά ΜΕ. Θέλω να αγαπήσουν τον εαυτό τους και τους άλλους και να ξαναβάλουν κανόνες στο παιχνίδι της ζωής.

Υ.Γ.: Ευχαριστώ πολύ την Αντωνία Λουδάρου που μας έδωσε την άδεια να δημοσιεύσουμε μία από τις υπέροχες φωτογραφίες της…