ΑΠΟΨΕΙΣ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΘΕΙΑ. ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΑΝΙΨΙΑ ΜΟΥ από Θεοδώρα Δημητριάδου 24 Οκτωβρίου, 2018 από Θεοδώρα Δημητριάδου 24 Οκτωβρίου, 2018 0 9 χρόνια θεία…3285 μέρες θεία…78840 ώρες θεία… Γιατί ποτέ δεν ήθελα να είμαι η ‘θεία’, αλλά η Λόλα… Εκεί όταν γεννήθηκες, εκεί όταν δεν έτρωγες και δεν κοιμόσουν παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της μαμάς σου, εκεί στο πάτωμα για τα πρώτα σου παιχνίδια και τα πρώτα σου βήματα (γιατί ποτέ δεν μας απασχόλησες με μπουσούλημα)… Εκεί τις πρώτες μέρες του σχολείου, εκεί στις πρώτες σκανταλιές, εκεί στις σχολικές γιορτές -που, για έναν περίεργο λόγο, πάντα με κάνουν και κλαίω ακόμη και τώρα, εκεί κι όταν- έντρομη- η μαμά σου με πήρε ότι χτύπησες το πόδι σου και πρέπει να το βάλουμε σε γύψο… Εκεί κι όταν ο μπαμπάς σου έφυγε στο εξωτερικό και φοβόμουν μην στεναχωριέσαι, εκεί και στο μεγάλο σχολείο, να τρέμω αν θα βρεις φίλους και αν θα περνάς καλά… Εκεί κι όταν γεννήθηκε ο αδελφούλης σου, που περίμενες με ανυπομονησία και αγάπη, εκεί στα μυστικά που μονο με μένα μοιράζεσαι, εκεί στις τιμωρίες που σπάνια σου βάζω και μετανιώνω το ίδιο λεπτό, εκεί στις γλυκές μας συνωμοσίες που μας κάνουν να χαχανίζουμε και που κανείς δεν καταλαβαίνει τον λόγο… Εκεί με την ευχή αν κάνω παιδιά να’ναι ακριβώς όπως εσύ… ανιψιάθείαοικογένεια 0 FacebookTwitterPinterestEmail Προηγούμενο άρθρο ΔΙΑΒΑΣΑΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ “Η ΣΕΡΑΦΙΝΑ ΚΑΙ Ο ΜΑΥΡΟΣ ΜΑΝΔΥΑΣ” Επόμενο άρθρο ΓΙΕ- ΧΣΙΕΝ: Η ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΡΕΤΡΟ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ Αγάπη, πάνω από όλα Είναι άξιο μίμησης το εκπαιδευτικό μοντέλο της Σιγκαπούρης; Και τότε ο κακός ο λύκος… Η σημασία του “κακού” στα παραμύθια «Χριστούγεννα», «Xάπι», «EΣΥ» Γράμμα μιας μαμάς προς τον Άγιο Βασίλη Λαστ Κρίστμας