ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΑΙΔΙΑ ΖΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΤΕΚΝΟΥΣ

0

Οι άνθρωποι που έχουν γίνει γονείς ζουν περισσότερο σε σχέση με όσους δεν έχουν αποκτήσει παιδιά, σύμφωνα με μια νέα σουηδική επιστημονική έρευνα. Οι ερευνητές, με επικεφαλής την επιδημιολόγο δρα Κάριν Μόντιγκ του Ινστιτούτου Περιβαλλοντικής Ιατρικής του Ινστιτούτου Καρολίνσκα του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό επιδημιολογίας “Journal of Epidemiology & Community Health”, ανέλυσαν στοιχεία για σχεδόν 1,5 εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες άνω των 60 ετών.

Όπως αναμενόταν, διαπιστώθηκε ότι όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία κάποιου, τόσο αυξάνει ο κίνδυνος θανάτου του, ανεξάρτητα φυσικά από το αν είναι γονιός ή όχι. Όμως ο κίνδυνος θανάτου σε οποιαδήποτε ηλικία άνω των 60 είναι συγκριτικά μικρότερος για τους γονείς ενός ή περισσότερων παιδιών και μάλιστα περισσότερο για τους άνδρες απ’ ό,τι για τις γυναίκες.

Στην ηλικία των 60 ετών, η διαφορά στο προσδόκιμο ζωής μπορεί να φθάσει τα δύο χρόνια υπέρ των ανδρών που έχουν παιδιά, ενώ για τις γυναίκες μητέρες το «κέρδος» είναι λίγο μικρότερο (έως 18 μήνες). Κατά μέσο όρο μια μητέρα ζει 84,6 χρόνια έναντι 83,1 μίας άτεκνης γυναίκας, ενώ ένας πατέρας έχει μέσο προσδόκιμο ζωής 80,2 ετών. Η «ψαλίδα» στον κίνδυνο θανάτου μεταξύ γονιών και άτεκνων ανθρώπων αυξάνεται σταδιακά με την ηλικία και είναι κάπως μεγαλύτερη για τους άνδρες από ό,τι για τις γυναίκες. Έτσι, στην ηλικία των 60 ετών, η διαφορά του κινδύνου θανάτου μέσα στο επόμενο έτος ήταν 0,06% για τους άνδρες και 0,16% για τις γυναίκες. Στην ηλικία των 90 ετών, τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν αυξημένα σε 1,47% για τους άνδρες και 1,10% για τις γυναίκες.

Το φύλο των παιδιών – αγόρι ή κορίτσι- δεν φαίνεται να παίζει ρόλο, άρα δεν είναι ανάγκη να έχει κανείς κορίτσι για να δει καλά γεράματα, παρά τα όσα συνηθίζει να λέει ο λαός…

Οι ερευνητές εκτιμούν ότι οι γονείς ζουν περισσότερο όχι για βιολογικούς λόγους, αλλά μάλλον για ψυχοκοινωνικούς, μιας και τα παιδιά «χτίζουν» ένα δίχτυ προστασίας και υποστήριξης στους γονείς τους, όταν αυτοί το χρειάζονται όντας ηλικιωμένοι, κάτι στο οποίο δεν μπορούν να βασισθούν οι ηλικιωμένοι χωρίς παιδιά.