ΣΚΩΛΗΚΟΕΙΔΙΤΙΔΑ |ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΝΤΙΒΙΩΤΙΚΑ

0

Η οξεία σκωληκοειδίτιδα είναι μια συχνή φλεγμονή λόγω λοίμωξης ή απόφραξης του αυλού της σκωληκοειδούς απόφυσης του παχέος εντέρου, η οποία εμφανίζεται τόσο σε παιδιά όσο και σε εφήβους. Είναι η συχνότερη αιτία επείγουσας χειρουργικής επέμβασης στα παιδιά, ενώ ένας στους 13 ανθρώπους θα πάθει οξεία σκωληκοειδίτιδα κάποια στιγμή στη ζωή του.

Σύμφωνα με μια νέα βρετανο-καναδική επιστημονική μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “Pediatrics” της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, τα αντιβιοτικά μπορεί να αποτελέσουν μια αποτελεσματική, ασφαλή και χωρίς παρενέργειες θεραπεία της οξείας χωρίς επιπλοκές σκωληκοειδίτιδας στα παιδιά, καθιστώντας έτσι σε πολλές περιπτώσεις περιττή τη χειρουργική αφαίρεσή της. Οι ερευνητές απέδειξαν ότι τα αντιβιοτικά, χορηγούμενα είτε από το στόμα, είτε ενδοφλέβια, είναι αποτελεσματικά στο 97% των περιστατικών. Βέβαια, το πρόβλημα επανεμφανίζεται αργότερα σε ποσοστό περίπου 14% των παιδιών, οπότε σε τέτοια περίπτωση το χειρουργείο είναι αναπόφευκτο.

«Η οξεία σκωληκοειδίτιδα είναι μία από τις συχνότερες επείγουσες χειρουργικές επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο. Όμως είναι μια επεμβατική και ακριβή διαδικασία, για να μην αναφέρουμε πόσο πολύ αγχωτική είναι για το παιδί και για την οικογένειά του. Η μελέτη μας δείχνει ότι τα αντιβιοτικά μπορούν να αποτελέσουν μια εναλλακτική μέθοδο, καθώς η θεραπεία αυτή είναι τουλάχιστον εξίσου αποτελεσματική για τα παιδιά όπως για τους ενηλίκους. Η λύση αυτή πρέπει πλέον να εξετασθεί ευρύτερα», δήλωσε ο Νάιτζελ Χολ, επικεφαλής της έρευνας και αναπληρωτής καθηγητής παιδιατρικής χειρουργικής του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, διευκρινίζοντας, όμως, ότι η λύση των αντιβιοτικών δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε όλα τα παιδιά, αλλά μόνο σε εκείνα που δεν έχουν άλλες επιπλοκές από τη σκωληκοειδίτιδά τους.

Πάντως, ήδη Βρετανοί γιατροί έχουν ξεκινήσει μια ετήσια κλινική δοκιμή σε τυχαία επιλεγμένα παιδιά πάσχοντα από οξεία σκωληκοειδίτιδα, έτσι ώστε οι δύο μέθοδοι να συγκριθούν απευθείας και να μπορεί στο μέλλον ο γιατρός να αποφασίζει σε ποιες περιπτώσεις είναι ασφαλές να μην προχωρήσει σε χειρουργείο.