ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2011

0

Όταν επιστρέφεις στο σπίτι από το μαιευτήριο με το μωρό Νο1 ξέρεις ότι το συγκεκριμένο βράδυ δεν πρόκειται να κοιμηθείς. Μέσα σου, βεβαίως, ελπίζεις, γιατί έχεις ακούσει ιστορίες, που στους κύκλους των νέων μαμάδων έχουν πάρει διαστάσεις αστικών μύθων, για βρέφη που το πρώτο βράδυ της ζωής τους κοιμήθηκαν ακατάπαυστα για οκτώ ολόκληρες ώρες. Με το πρώτο φως της επόμενης μέρας συνειδητοποιείς ότι είτε τα κοιμώμενα βρέφη είτε οι μαμάδες τους θα ήταν υπό την επήρεια υπνωτικού. Γιατί εσύ πέρασες ολόκληρο το βράδυ λικνίζοντας αδέξια και αγχωμένα το νέο μέλος της οικογένειας και κοιτώντας το με δέος και ανησυχία να παράγει διάφορους θορύβους μέσα στην κουνίτσα του.

Επιστρέφοντας λοιπόν από το μαιευτήριο με το μωρό Νο2 δεν ελπίζεις. Απλώς εύχεσαι να μην ισχύσει και αυτήν τη φορά ο νόμος του Μέρφι και η πρώτη νύχτα με το μωρό να μην περάσει και με τους τέσσερις στο ίδιο κρεβάτι. Εμένα όμως αυτό μου συνέβη.

Έτσι όταν γύρισα σπίτι με το μωρό Νο 3, μερικές μέρες πριν από την κυκλοφορία του Ταλκ, το μόνο που με διακατείχε ήταν απορία για το πώς θα χωρέσουμε στο κρεβάτι και οι πέντε. Η απορία μου λύθηκε στις 7:20 π.μ. ακριβώς.

Προηγουμένως…

20:30 Το νέο μέλος, ύστερα από μαραθώνιο γεύμα, τοποθετείται από τρία ζευγάρια χέρια στην κούνια του (το ένα ζευγάρι χέρια προσπαθεί να αποτρέψει –μάταια– τα άλλα δύο από το να διαπιστώσουν αν χωρούν τα δάχτυλα στα μάτια-μύτη-στόμα-αυτιά του μωρού Νο3).
20:32 Στο δωμάτιο των μεγάλων αδερφών, νυχοπατώντας, ξεκινάμε παραμύθι σε fast forward για ευνόητους λόγους.
20:36 Το μωρό κλαίει γοερά, τρέχω στο άλλο δωμάτιο με τους μεγάλους ουρά από πίσω, να παρηγορήσουν τη νεογέννητη αδερφή τους. Εις μάτην.
20:37 Επανατοποθέτηση στο διπλό κρεβάτι, η μικρή στραπατσαρισμένη στην αγκαλιά τους, ήρεμη πια και το παραμύθι μας από την αρχή…
20:40 Το παραμύθι τελειώνει με συνοπτικές διαδικασίες, τα φώτα σβήνουν και οι μεγάλοι επιτέλους κοιμούνται. To μωρό έχει ήδη αρχίσει να γκρινιάζει…
20:45 Νερό, γκοφρέτα, τηλεκοντρόλ, τηλέφωνο στο κομοδίνο και ο μαραθώνιος θηλασμού ξεκινάει… ευτυχώς ταυτόχρονα με μία ταινία.
22: 50 Η ταινία έχει τελειώσει, ο μαραθώνιος όχι…
23: 20 Ο μπαμπάς έρχεται να ξαπλώσει. (Αυτό που ο άλλος κοιμάται δίπλα σου ανενόχλητος και εσύ όχι, σε σκοτώνει.)
23: 55 Αποφασίζω να δοκιμάσω αποδέσμευση μωρού-στήθους. Αποστολή εξετελέσθη επιτυχώς.
23: 57 Φως σβήνει, αποκαμωμένη μαμά ξαπλώνει.
24:00 Ήχος, συνοδευόμενος από τις ανάλογες οσμές, έρχεται από την κούνια, φως ανάβει, αλλαγή πάνας.
00:10 Φως ξανασβήνει, μαμά ξαπλώνει και πάλι.
00:20 Μπαμπάς ροχαλίζει.
00:40 Ο μεγάλος μπαίνει στο δωμάτιο γκρινιάζοντας για ένα κουνούπι που δεν τον αφήνει να κοιμηθεί…
00:43 Κρέμα για τα κουνούπια, εντομοαπωθητικό, φιλί στην αδερφή μας, στο κρεβάτι του και πάλι.
00:50 Φως σβήνει, μαμά ξαπλώνει.
01:15 Μωρό κλαίει, τηλεκοντρόλ, splatter movie και ξανά μαραθώνιος.
01:30 Μωρό τρώει, μπαμπάς ροχαλίζει, ο μικρός έρχεται για νερό, φιλί στην μπέμπα, νερό. Ξανά στο κρεβάτι του αδιαμαρτύρητα, ευτυχώς.
02:15 Μωρό στην κούνια, φως σβήνει, μαμά ξαπλώνει.
03:05 Ο μεγάλος έρχεται να ανακοινώσει ότι θέλει πιπί, οκ, πήγαινε του λέω, να φιλήσω την αδερφή μου, οκ. Επιτέλους στο κρεβάτι του.
03:40 Ο μικρός κλαίει, τρέχω στο δωμάτιο, ξαπλώνω δίπλα του, για πρώτη φορά το κρεβάτι του μου φαίνεται μεγάλο και τόσο άνετο (γιατί άραγε…).
04:10 Το χέρι του προσγειώνεται με δύναμη στο κεφάλι μου. Στο δικό μου κρεβάτι αυτό.
04:40 Μωρό κλαίει, τηλεκοντρόλ, τηλεμάρκετινγκ, και ο γνωστός μαραθώνιος.
05:20 Μωρό στην κούνια, φως σβήνει, μαμά ξαπλώνει.
05:26 Ο γνωστός ήχος με τις ανάλογες οσμές αναδίδεται από την κούνια. Κάνω ότι δεν ακούω. Κάνω ότι δεν μυρίζω.
05:40 Το μωρό δεν κάνει το ίδιο. Γκρίνια, άλλαγμα.
06:00 Το σκυλί τού απέναντι γαβγίζει, όπως κάθε πρωί στις 6… Είναι κιόλας 6; αναρωτιέμαι έντρομη.
06:40 Το ξυπνητήρι του μπαμπά.
1pψ9ϊ98q910ό9 9„·*?”ψ9ΐl9ω9xj9xή8result98I9_date_gmtk)@H9 H9A)Β“π