ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ HIV από Taλκ Team 30 Νοεμβρίου, 2013 από Taλκ Team 30 Νοεμβρίου, 2013 0 Κάθε μέρα 700 παιδιά μολύνονται με τον ιό HIV. Τι σημαίνει αυτό για ένα παιδί; Δεν μου αρέσει να πηγαίνω στο σχολείο. Τα άλλα παιδιά με χτυπούν συχνά και τα φοβάμαι. Με κοροϊδεύουν, μου λένε ότι έχω AIDS. Μου άρεσε να πηγαίνω στο σχολείο πριν μάθω την κατάστασή μου. Με έβαλαν να καθίσω ξεχωριστά και συνεχώς με κορόιδευαν. Μου έλεγαν ότι έχω κάποια ασθένεια και θα την μεταδώσω. Δεν απαντούσαν στις ερωτήσεις μου και με αγνοούσαν εντελώς. Από τα 3,5 εκατομμύρια παιδιά που ζουν οροθετικά, τα περισσότερα κληρονόμησαν τον ιό από τη μητέρα τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, της γέννας ή του θηλασμού. Η μητέρα τις περισσότερες φορές δεν γνωρίζει ότι έχει τον ιό, αφού η πρόληψη και η θεραπεία δεν είναι εύκολα προσβάσιμη, ιδιαίτερα στην Υποσαχάρια Αφρική όπου κατοικεί το 69% των ανθρώπων που ζουν οροθετικά. Τι σημαίνει για έναν γονιό; Αναγκαζόμουν να σπάω χάπια για ενήλικες σε μικρά ακριβή μέρη για να ταιριάζουν με την ηλικία και το βάρος του Ravi. Είναι πολύ δύσκολο και δεν ξέρω αν πάντα του έδινα τη σωστή δόση. Προσπάθησα να πάω σε συγγενείς μου, αλλά κανείς δεν προσφέρθηκε να βοηθήσει. Διστάζω να ζητήσω ότι μου δικαιούται, δεν έχω τα μέσα και τον χρόνο να διεκδικήσω τα δικαιώματά μου. Προλαβαίνω μόνο να φροντίσω το άρρωστο παιδί μου και να δουλέψω για να ζήσουμε. Πως μπορούν μητέρες και παιδιά να αντιμετωπίσουν τον HIV; Το δίκτυο MILANA στην Ινδία ενώνει γυναίκες που ζουν οροθετικά και τους παρέχει ενημέρωση για τον ιό και τα δικαιώματά τους σε θεραπεία. Οι γυναίκες δημιούργησαν και έναν χώρο για να συζητούν ανοιχτά για τα θέματα που τους απασχολούν. Παρόμοια δίκτυα ή κέντρα ενημέρωσης της ActionAid λειτουργούν σε πολλές από τις περιοχές δράσης μας. Το να είσαι γυναίκα, κάνει την επιβίωση με HIV ακόμη πιο δύσκολη. Δεν έχουμε λόγο στο σπίτι μας, δεν έχουμε πρόσβαση στην εκπαίδευση και οι ανύπαντρες μητέρες περιθωριοποιούνται. Ο γιός μου συνεχίζει να χαμογελάει παρότι ξέρει πως η υγεία του δεν είναι καλή. Δείχνει μεγάλη κατανόηση και δεν παραπονιέται ακόμη και όταν υποφέρει. Εύχομαι να μπορέσω να πραγματοποιήσω τα όνειρά του και να έχει τη διατροφή και τα φάρμακα που χρειάζεται για να μεγαλώσει. Η ζωή με τον HIV δεν είναι πια ένα ακόμα αδιέξοδο. Ακόμη κι αν δεν υπάρχει θεραπεία, η ενημέρωση και η συστηματική αγωγή με αντιρετροϊκά μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα ζωής των ατόμων που ζουν οροθετικά. Αυτό που μπορεί να την κάνει ακόμη καλύτερη, είναι η δική μας στάση απέναντι σε εκείνους που υποφέρουν και διεκδικούν μια ζωή με περισσότερη αξιοπρέπεια και λιγότερο πόνο. ———————————– Τα ονόματα δεν αναφέρονται για την προστασία των ατόμων. Με αφορμή την 1η Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS. Φωτογραφίες: Srikanth Kolari/ActionAid Πηγή: Action Aid Ελλάς ActionAidAIDSHIVπαιδί και AIDS 0 FacebookTwitterPinterestEmail Προηγούμενο άρθρο ΤΟ ΚΑΠΛΑΝΙ ΤΗΣ ΒΙΤΡΙΝΑΣ (ΕΠΕΤΕΙΑΚΗ ΣΥΛΛΕΚΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ) Επόμενο άρθρο ΑΠΟ ΤΙ ΖΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ «Χριστούγεννα», «Xάπι», «EΣΥ» Σακχαρώδης διαβήτης στα παιδιά; Κι όμως… Τραυλισμός: «Δεν ταιριάζει ένα μέγεθος σε όλους» και όλοι δικαιούνται το μέγεθος που τους ταιριάζει. Και ο μπαμπάς στον καναπέ… Η GSΚ ενισχύει την ενημερωτική εκστρατεία για τη ΜΗΝιγγίτιδα Β Η υγεία των παιδιών σε κοινοτικό επίπεδο: εκπαίδευση, υπηρεσίες, συνεργασίες