ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΑ ΝΥΧΙΑ ΤΟΥ

0

Όταν πρόσεξα για πρώτη φορά τα φαγωμένα νύχια στα μικρά δαχτυλάκια του 6χρονου τότε γιου μου, Φίλιππου, αιφνιδιάστηκα κι αναστατώθηκα. Δεν τον είχα δει ποτέ στο σπίτι να τρώει τα νύχια του. Όντως μου επιβεβαίωσε ότι αυτό γίνεται μόνο στο σχολείο, «μου τα κόβει μια νεράιδα, μαμά, με το ψαλιδάκι της» έσπευσε να μου εξηγήσει. «Την άλλη φορά να της πεις ότι θέλει να σου τα κόψει η μαμά σου» του είπα. Η ονυχοφαγία συνόδεψε για πολλούς μήνες τη σχολική ζωή του παιδιού μου, όπως κι εμένα που αναζητούσα τα πώς και τα γιατί αυτής της «κακής» συνήθειας.

Αρκετά παιδιά διανύουν μια περίοδο που τρώνε τα νύχια τους, παρουσιάζουν δηλαδή ονυχοφαγία. Και φυσικά αρκετοί γονείς προβληματίζονται ιδιαίτερα διαπιστώνοντας ότι το παιδί τους εμφανίζει αυτή τη συνήθεια. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι στις περισσότερες περιπτώσεις τη συνήθεια της ονυχοφαγίας την είχε ή εξακολουθεί να την έχει και κάποιος από τους γονείς του παιδιού που επιδίδεται στην ονυχοφαγία-περιττό να αναφέρω ότι έσπευσα αμέσως στη μητέρα μου για να μάθω λεπτομέρειες από τη δική μου παιδική ηλικία αναφορικά με το θέμα.

«Ένα μεγάλο μέρος των παιδιών εγκαταλείπουν την ονυχοφαγία από μόνα τους, αργά ή γρήγορα» λέει η ψυχολόγος- παιδοψυχολόγος, κυρία Αλεξάνδρα Καππάτου, και μας εξηγεί τα συνήθη κίνητρα των παιδιών: «στα μεν κορίτσια υπερισχύει η επιθυμία τους να έχουν όμορφα χέρια και αυτό αποτελεί πολύ σοβαρό κίνητρο ώστε να σταματούν ή να διακόπτουν για μεγάλο διάστημα την ονυχοφαγία. Στα δε αγόρια παρατηρείται ότι, γενικά, γύρω στα 12 ή στα 14 χρόνια η ονυχοφαγία έχει ξεπεραστεί, είναι παρελθόν. Κάποια παιδιά, πάλι, συνεχίζουν να τρώνε τα νύχια τους και σε μεγαλύτερες ηλικίες ή να επαναλαμβάνουν για κάποιο διάστημα τη συνήθεια».

Τι μπορείτε να κάνετε

-Καταρχάς, παρατηρήστε σε ποιες περιπτώσεις το παιδί τρώει τα νύχια του, π.χ. όταν βαριέται, όταν βλέπει τηλεόραση, όταν το μαλώνετε, όταν είναι αγχωμένο ή στενοχωρημένο.

-Αποφύγετε να κάνετε παρατηρήσεις στο παιδί – όσο δύσκολο κι αν σας φαίνεται…Δεν θα πετύχετε τίποτα άλλο παρά να ενισχύετε τη συμπεριφορά του που μπορεί να είναι παροδική κι εσείς με τις παρατηρήσεις σας να της προσδίδετε μια μόνιμη διάσταση.

-Αν η συνήθεια εξακολουθεί για αρκετό διάστημα ίσως αποτελεί, μαζί και με άλλα στοιχεία, ένδειξη ότι το παιδί σας έχει άγχος.

-Επικεντρωθείτε στη συμπεριφορά του γενικότερα και στον τρόπο που το παιδί λειτουργεί όπως και στη δική σας συμπεριφορά: μήπως είστε αυστηροί γονείς, αγχώδεις, πιεστικοί, έχετε αυξημένες προσδοκίες και γενικά η συμπεριφορά σας προκαλεί βάρη και άγχη στο παιδί.

-Αξιολογήστε την κατάσταση και τη στάση σας, και εφόσον δεν αλλάξει ένταση και συχνότητα η συνήθεια της ονυχοφαγίας ζητήστε τη βοήθεια ενός ειδικού.

Με τη συνεργασία της ψυχολόγου- παιδοψυχολόγου Αλεξάνδρας Καππάτου