Χρήστος Τριπόδης: Τα παιδιά αγαπούν τις μουσικές παραστάσεις

Πέρυσι, παρουσιάσατε στον Ελληνικό Κόσμο με μεγάλη επιτυχία τον «Πέτρο και τον Λύκο». Παραμένετε σε μουσικό θέατρο, με το νέο μιούζικαλ του Τάσου Ιωαννίδη, «Λάχανα και Χάχανα – Ο Καλός μου Εαυτός». Γιατί, κατά τη γνώμη σας, αγαπούν τόσο  τα παιδιά τις μουσικές παραστάσεις;
Τα παιδιά αγαπούν τις μουσικές παραστάσεις, γιατί είναι τελείως διαφορετικό να βλέπεις μια πρόζα ή ένα παραμύθι παιγμένο και είναι και άλλη αίσθηση να βλέπεις  μουσικά όργανα επί σκηνής και να ακούς τα τραγούδια ζωντανά. Το παιδί έτσι «ανοίγει» τις αισθήσεις του και αποκτά για αυτό μεγαλύτερο ενδιαφέρον όλη η παράσταση. Με αυτόν τον τρόπο περνάς καλύτερα τα μηνύματα που θέλεις. Σήμερα, έχουμε να κάνουμε με μια γενιά έξυπνων παιδιών, πολύ εξοικειωμένα με το διαδίκτυο και με πολύ εύκολη πρόσβαση π.χ. στο YouTube, σε ταινίες της Disney και γενικότερα παραγωγές υψηλού επιπέδου. Επειδή, λοιπόν, στην Ελλάδα δεν μπορούμε σε επίπεδο παραγωγής να τους ανταγωνιστούμε, αλλά σε καλλιτεχνικό πιστεύω πως μπορούμε, πρέπει στις παραστάσεις εκτός από αλήθεια να τους προσφέρεις κάτι διαφορετικό, κάτι που δεν βλέπουν τόσο συχνά. Το να ακούς ζωντανή μουσική πάνω στη σκηνή είναι μαγευτικό, είναι άλλου είδους επικοινωνία, είναι εντυπωσιακό και καλό για την ψυχαγωγία και την καλλιέργεια των παιδιών.Εσείς προτιμάτε να σκηνοθετείτε παραστάσεις για μεγάλους ή για παιδιά, με μουσική ή χωρίς; 
Κοιτάξτε, μου αρέσει να σκηνοθετώ και παραστάσεις για μεγάλους, αλλά και για παιδιά, η αλήθεια είναι πως η εμπειρία μου είναι μεγαλύτερη στο παιδικό, που το θεωρώ ένα πολύ δύσκολο είδος θεάτρου, γιατί τα παιδιά είναι και πολύ δυσκολότερο κοινό από τους ενήλικες. Τώρα το αν προτιμώ με μουσική ή χωρίς, αν προτιμώ το παιδικό ή το ενηλίκων… Το θέατρο πιστεύω πως είναι ένα. Δεν έχω προτίμηση, αγαπώ το θέατρο. Αρκεί να αγαπήσω τους συντελεστές, καθώς και το έργο. Οπότε δεν έχω προτίμηση αν θα πρέπει να είναι πρόζα ή μιούζικαλ.Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με τον κ. Ιωαννίδη και τα περίφημα πλέον Λάχανα και Χάχανα; 
Η συνεργασία μας προέκυψε το 2018. Γνωριστήκαμε με τον Τάσο Ιωαννίδη μέσω ενός κοινού μας φίλου. Βγήκαμε ραντεβού στο Σύνταγμα, μιλήσαμε και θέσαμε κάποιες βάσεις, κάποιους όρους, κάποια όρια, καθώς και κάποια σχέδια για το πώς θα κάνουμε τη συνεργασία μας. Ανεβάσαμε τότε, σε περιοδεία και την επόμενη χρονιά στο θέατρο Ριάλτο το «Λάχανα και Χάχανα: Κλικ στη Λαχανοχαχανοχώρα», μιούζικαλ και αυτό. Μέσα από πολλή δουλειά, με εντάσεις και διαφωνίες κάποιες φορές, προέκυψε ένα αποτέλεσμα και μία συνεργασία, που έχει δοκιμαστεί στον χρόνο. Προφανώς, ταιριάζουμε αρκετά, επικοινωνούμε εξαιρετικά με τον κύριο Τάσο, αν και ανήκουμε σε διαφορετική γενιά. Ωστόσο, επειδή όλα τα θέματα στο θέατρο είναι θέμα αισθητικής, στο τέλος, νομίζω ότι η αισθητική μας συμπίπτει σε πολλά ζητήματα. Έχουμε ίδιους στόχους, όσον αφορά το παιδικό θέατρο.
Συναντηθήκαμε ξανά τον Φλεβάρη 2021. Είχε προηγηθεί «Ο Πέτρος και ο λύκος» στον «Ελληνικό Κόσμο» με μεγάλη επιτυχία. Έχοντας μία ομάδα εξαιρετικών νέων μουσικών και καλλιτεχνών, ζήτησα από τον Τάσο να γράψει ένα έργο πάνω σε αυτούς τους συντελεστές με βάση πάντα τα τραγούδια από τα Λάχανα και Χάχανα. Ο Τάσος είχε και μία εξαιρετική ιδέα, να αναπτύξει δραματουργικά τη μέθοδο διαχείρισης συναισθημάτων που μέσα στο έργο τα ονόμασε μαγικά κουμπάκια και, έτσι, γεννήθηκε το έργο«Λάχανα και Χάχανα. Ο καλός μου εαυτός». Νομίζω ότι είναι ένα από τα ωραιότερα πράγματα που έχουμε κάνει και οι δύο στο παιδικό θέατρο.

Ποιες έννοιες πραγματεύεται η παράσταση και τι θα θέλατε να «πάρουν μαζί τους» μικροί  και μεγάλοι, φεύγοντας από το θέατρο; 
Κοιτάξτε, η παράσταση  πραγματεύεται με απλό και άμεσο τρόπο τις έννοιες της «αυταγάπης», της «αυτεπάρκειας», της «αυτοεκτίμησης», των θετικών σκέψεων και προτείνει παιγνιώδεις τρόπους διαχείρισης των αρνητικών συναισθημάτων. Πέρα από το ψυχαγωγικό κομμάτι της παράστασης, το έργο πραγματεύεται ένα πάρα πολύ σοβαρό θέμα: τη διαχείριση των αρνητικών συναισθημάτων από τα παιδιά. Ουσιαστικά, μέσα από ένα παιχνίδι, που γίνεται μέσα από το κείμενο, μέσα από τη διαδραστικότητα, τα παιδιά μαθαίνουν και εντοπίζουν, που είναι το αρνητικό συναίσθημα, τι τους το προκάλεσε και μαθαίνουν πώς να το διαχειριστούν. Το αρνητικό συναίσθημα σε ένα παιδί προκύπτει, από πολλά πράγματα, παραδείγματος χάρη, από το να μην μπορεί να εκφραστεί για κάτι ή ότι μπορεί να θέλει κάτι και να μη γίνεται ή να μην μπορεί να κατανοήσει γιατί συμβαίνουν κάποια πράγματα γύρω του και άλλα. Αυτό το ζήτημα είναι πολύ σημαντικό, καθώς βλέπουμε ότι δεν συμμετέχουν μόνο τα παιδιά σε αυτό, αλλά και οι μεγάλοι.

Πείτε μας για τη μέθοδο «Τραγουδώ και μαθαίνω», που χρησιμοποιείτε στην παράσταση… 
Για τη μέθοδο, μπορώ να σας δώσω ένα παράδειγμα. Ο Τάσος έχει μελοποιήσει αποσπάσματα από το επίσημο αναγνωστικό του υπουργείου παιδείας, το οποίο διδάσκεται στην Α’ δημοτικού. Οπότε, παίρνοντας αυτούς τους «στίχους» από το βιβλίο της πρώτης τάξης, μελοποιώντας τους, κάνει λίγο το διάβασμα παιχνίδι. Στα μυρμήγκια, στο σχολείο, ακούς όλη την προπαίδεια του 8. Έτσι, μέσα από ένα παιχνίδι, επαναλαμβάνεις την προπαίδεια. Οπότε υπάρχει αυτό το παιχνίδι, το τραγουδώ και μαθαίνω, στην παράσταση, γιατί μέσα από το τραγούδι τα παιδιά μαθαίνουν και κατανοούν έννοιες πολύ ευκολότερα.

Ποιες είναι οι αντιδράσεις των παιδιών κατά τη διάρκεια και μετά το τέλος της παράστασης; 
Οι αντιδράσεις είναι εκπληκτικές, στα παιδιά αρέσει πολύ το έργο, επιπλέον αρέσει και στους γονείς πάρα πολύ. Χειροκροτούν και συμμετέχουν και αυτοί στο έργο. Είναι μια επιτυχία την οποία ούτε εμείς οι ίδιοι την περιμέναμε, Αυτό που έχουμε καταφέρει στο έργο είναι πως ενώ είναι ένα έργο στο οποίο βλέπουμε μουσικά όργανα επί σκηνής, ηθοποιούς να τραγουδούν και να χορεύουν, συμμετέχουν τα παιδιά και οι γονείς στην παράσταση. Όλα γίνονται τόσο όσο, δηλαδή με ένα μέτρο. Οπότε, υπάρχει μια ροή στην παράσταση. Είναι εξαιρετικό αυτό που βιώνουν και οι ηθοποιοί και το κοινό. Υπάρχει κόσμος που έρχεται ξανά και ξανά. Γνωρίζω περιπτώσεις ανθρώπων, που ήρθαν να το παρακολουθήσουν επτά φορές, οπότε νομίζω ότι είναι κάτι που «γεμίζει» έναν καλλιτέχνη αυτό που συμβαίνει με τη συγκεκριμένη παράσταση.

Συντελεστές:
Κείμενο – Μουσική: Τάσος Ιωαννίδης
Σκηνοθεσία/Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Χρήστος Τριπόδης – Τάσος Ιωαννίδης
Ενορχήστρωση: Κώστας Γανωσέλης – Σταύρος Καρτάκης
Χορογραφίες: Χριστίνα Μπίτου
Σκηνικά & Κουστούμια: Ματίνα Μέγκλα
Εικαστική Επιμέλεια σκηνικών: Θανάσης Κόκκας
Εικονογράφηση: Βανέσα Ιωάννου
Στίχοι: Π. Παμπούδη, Τ. Ιωαννίδης, Κ. Κολοβός, Βιβλίο Γλώσσας Α’ Δημοτικού (Συγγραφείς: Ε. Καρατζόλα, Π. Κύρδη, Τ. Σπανέλλη, Ν. Τσιαγκάνη)
Creative Agency: Gridfox 

Πρωταγωνιστούν: Ειρήνη Ψυχράμη, Λυδία Σγουράκη, Γιώργος Αιμιλιανός Σταυρινός, Γιάννης Τσότσος, Αλέξανδρος Ζουγανέλης, Χριστίνα Μπίτου
Μουσικοί: Γιώργος Αιμιλιανός Σταυρινός – Πιάνο, κρουστά| Γιάννης Τσότσος – Κιθάρα | Αλέξανδρος Ζουγανέλης – Σαξόφωνο, φλάουτο
Διάρκεια Παράστασης: 70’
Ημερομηνίες: Κάθε Κυριακή στις 11:30 & στις 16:30

Τιμές Εισιτηρίων:

• Προπώληση: 10€
• Γενική Είσοδος: 12€
• Ειδική τιμή εισιτηρίου για ανέργους, πολύτεκνους, Group άνω των 20 ατόμων: 8€

Προπώληση εισιτηρίων: https://www.viva.gr/tickets/theater/laxana-kai-xaxana-o-kalos-mou-eautos-ellinikos-kosmos/

Παραγωγή:
Εταιρεία Θεατρικών Παραγωγών «ΜΕΘΕΞΙΣ»
Χρήστος Τριπόδης  (Παιδική Σκηνή)
Επικοινωνία: 210 7622034, 6943290294
Email: methexis.productions@gmail.com
Πειραιώς 254, Ταύρος
Τ. 212 254 0000